Keun - 'hi nice bye'
Persoonlijk lusten we geen komkommer en al zeker geen konijn, maar dit plaatje lusten we wel.
Een keun, zo leerde ons vier jaar internaat omringd door West-Vlamingen, is een konijn, maar in andere dialecten ook wel een “schoon meisje”. In dat geval zou het kunnen komen van het Duitse “Schön” en dan snappen we wel de bandnaam die Bert Aernouts voor zijn folkproject koos. Aernouts laaft zich immers aan schone folkliedjes uit diverse windstreken en tijdperken: Bon Iver, Sigur Rós, Lankum, Bibio, Sam Amidon, Neutral Milk Hotel,… allemaal lijken ze wel eens door de filter van Arnouts’ hersenpan gepasseerd te zijn om er uit te komen als zes liedjes op de debuut-ep.
Op die ep speelt hij alle instrumenten zelf, op trompet en eufonium op Cucumber na. Daarvoor kwamen Niels Coekaerts en Laurens Vangeel langs, net als achtergrondzangeres Sumi Vanwonterghem. Violist Nicholas Cooper (Ye Vagabonds, Féileacán,...) kwam langs voor de titeltrack en Ward Bosmans kwam meezingen op de Ierse folkdeun Máire.
Die track klinkt redelijk traditioneel met banjo, harmonium en typische harmoniezang, maar dat doen ze dus niet alle vijf. In Tangible komt er zelfs elektronica aan te pas. Toch kan je zeggen dat Keun over het algemeen zweert bij het folkinstrumentarium en het mag hier en daar gerust ietwat rammelen. Zo lijkt hij in Wind en Cucumber wel dat speciale Harmony-gitaartje van die andere langoor, Harehaas, te mogen lenen.
Opener Og svo, is ook al zo’n speciaaltje. Wat start als een dagdroom in een hangmat, vervelt halverwege in een feestelijke meezinger, compleet met handclaps en een elektronische beat. En wat dan te zeggen van Cucumber met dat staccato ritme, off-beat handgeklap en de scheve trompet? Wij vinden het alleszins fris klinken.
Maar de mooiste track is toch het instrumentale titelnummer, waarbij de mix van Sam Pieter Janssens (And Then Came Fall, SJ Hoffman, Clairval,…) het best uit de verf komt. Dit is zo’n lied waarop je in de armen durft vallen van een wildvreemde om een stuntelig walsje uit te voeren om dan schaterend en in een knoop op de dansvloer te eindigen en te knuffelen. Keun, euh... Schön!