Godspeed You! Black Emperor - 'All Lights Fucked On The Hairy Amp Drooling'
Elk genre heeft wel een mythische plaat waarvan zelfs de ronde doet dat hij niet eens bestaat. De heilige graal van de postrock was tot vorige week een tape van Godspeed You! Black Emperor die in 1994 op drieêndertig exemplaren werd verdeeld onder kennissen (en op één concert). Het echte debuut van de band uit Montreal verscheen in 1997 en de rest is geschiedenis. Maar net als bij Star Wars komt nu dus de prequel. Na het lekken van de plaat via YouTube, bracht de band de muziek zelf uit via bandcamp. Daar konden we natuurlijk niet aan weerstaan.
Laten we wel wezen: deze early Godspeed You! Black Emperor valt eigenlijk te reduceren tot richtingloos lo-fi solo geëxperimenteer door Efrim Menuck. Mauro Pezzente en Mike Moya leveren hier en daar hand- en spandiensten, maar op de naam op het hoesje na, heeft ‘All Lights Fucked On The Hairy Amp Drooling’ weinig uitstaans met de latere Godspeed You! Black Emperor. Gespreid over achtenzestig minuten krijgen we vierentwintig onsamenhangende flarden. Toch is het een interessant studie-object omdat het inzicht biedt in de veelheid aan invloeden die aan de oorsprong liggen van de typische Godspeed-sound.
Zo is het openingsfragment Drifting Into Open een collage van gesprokkelde geluidsfragmentjes met een stem erover (we moesten denken aan Sleep van ‘Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven’. Het daaropvolgende Shot Thru Tubes (amper vijfendertig seconden lang) vloeit over in Three Three Three als was het een proto-versie van de stil-luid-variaties die het genre kenmerken - zij het een heel erg knarsende demo.
When All The Furnaces Exploded komt dan weer het dichtst bij een song die gewoon van Arab Strap had kunnen zijn, Beep lijkt een verkenning geënt op de shoegaze die in begin jaren negentig heerste, Hush klinkt als een Beatles-song die voor een schoolproject achterstevoren door de mangel wordt gehaald, tijdens Random Luvly Moncton Blues wil de jonge Menuck oefenen op de intro van Holiday In Cambodia, het geneuzel op $13.13 had van Lou Reed kunnen zijn in één van zijn meer duistere dagen. 13,13 Canadese dollar is trouwens toevallig het equivalent van 10 euro, exact onze vrije gift voor de bandcamp-download.
Het album is een collectie leuke Spielereien, maar meer dan zolderkamerexperimenten moet je er niet van verwachten. Ons flitst het terug naar de tijd van de eindeloze stroom Sentridoh-tapes van Lou Barlow of naar de vroege dagen van het Belgische KRAAK-label (toen het nog Toothpick heette en rammelende jeugdzondes van de latere leden van de portables uitbraakte). Net wanneer het zootje halfweg een beetje gaat vervelen, hoor je iets wat op een live opname gelijkt waarin een band zich voorstelt als The Critters Of Black Out Flies en een nieuw nummer getiteld Cinnamon Skin aankondigt (mysterieus, want op de tape heet dit stuk 333 Frames Per Second).
Behalve embryonale knipogen naar de latere sound op ‘F# A# ∞’ hoor je ook echo’s van Efrim Menucks andere band Silver Mount Zion, bijvoorbeeld in de zang op Ditty For Moya met een stem die - net zoals Wayne Coyne - tegelijk klagerig desperaat en twijfelend hoopvol klinkt. Mijlenver van het latere werk staat dan weer de punkerige afsluiter waarvan vooral de titel ons deed lachen: Perfumed Pink Corpses From The Lips Of Ms. Céline Dion.
Zoals de bandcamp-pagina eerlijk vermeldt, heeft deze demo “no relation to the band that followed”. Het echte Godspeed You! Black Emperor ontstond een paar jaar later in Hotel 2 Tango, de legendarische industriële loft langs de spoorweg, waar Menuck, Moya en Pezzente jamden met bevriende muzikanten van een brede pluimage (cello! viool!) en zo de blauwdruk smeedden voor hun postrock.
Nu dit stukje postrockerfgoed op de wereld werd losgelaten, kijken we reikhalzend uit naar de dag dat de Mogwai live tape opduikt waarop de band It’s All Over van The God Machine covert. De opbrengst via bandcamp van ‘All Lights Fucked On The Hairy Amp Drooling’ gaat naar een goed doel (medisch materiaal voor de Gaza-strook).
Wie dieper wil graven in de geschiedenis van de tape, kunnen we het interview aanraden dat Efrim Menuck gaf voor een podcast van Kreative Kontrol. Wie het liever bij de echte Godspeed houdt, moet nog even geduld hebben tot de band eind september in de Botanique zal spelen.