Frimout - 'Frimout'

Zaterdagavond in de jaren tachtig. Met de mama en de papa gezellig naar de familiefilm kijken op het nationale televisienet. Zaterdagnamiddag anno 2017: met het gezin aan tafel gezellig luisteren naar de familieplaat van Frimout.

Radio 2-luisteraars kennen de band ongetwijfeld. Sinds 2013 passeerden daar de elf singles die ook allemaal op deze cd staan en waarvan de meest intieme (Ninett en Sterren Zien) het best scoorden in de Ultratip. Voor wie de hitlijsten niet of amper volgt, is er bij die nummers enkel een gevoel van herkenning en de vaststelling dat dit inderdaad stuk voor stuk radiovriendelijke nummers zijn waarvan we ons best kunnen voorstellen dat ze door een groot publiek gesmaakt worden.

“Ik geef nooit op”, zingt Willems in De Sprong. Laat ons hopen van niet. Dat Frimout nog geen Clouseau-mania veroorzaakte, ligt waarschijnlijk aan het feit dit sextet tot nog toe alles zelf deed: van het schrijven tot het verdelen van de plaat. Om dan toch elf radiohits te scoren, is een krachttoer. Dat, gecombineerd met de puntgave productie van deze plaat en de goedgekozen bijdragen van o.a. Andries Boone en het Mark Steylaerts ensemble, bewijzen dat er in dit verhaal veel meer zit dan er tot op heden is uitgekomen.

Voor de liefhebbers van Spinvis en Jonas Winterland blijven de songs wellicht vaak net iets te vrijblijvend. In het al genoemde Sterren Zien bijvoorbeeld, zit een heel mooie, elektronische onderstroom, klinkt Willems geloofwaardig en is het stemmenspel met Elien Boermans heel geslaagd, alleen kon die tekst nog net iets dieper gaan, net iets poëtischer.

Maar een oor voor melodie en afwisseling hebben Willems en co zeker wel. Een nummer als Toffer Dan Tof, krijg je niet uit je hoofd en er staat voor iedereen uit het gezin wel een nummer op deze plaat waar je iets in kan vinden. De kinderen zullen dol zijn op de potentiële Ketnethit Superman, de mama’s van rond bouwjaar 1970 zullen glimlachen bij Flits Me Terug en de papa’s zullen zich misschien herkennen in het hedonistische Volwassen Word Ik Nooit.

Met deze “Best Of” kan Frimout aan de liefhebbers van het Vlaamse lied een mooie catalogus voorleggen van de voorbije vijf jaar. Nu is het tijd voor een nieuwe single die de laatste barrière tussen hen en het succes openbeukt. Alleen staat die niet op deze plaat of Sterren Zien zou na zeven weken Ultratip toch plots moeten doorbreken. Het zou zeker verdiend zijn, al was het maar omwille van de prachtige, ontroerende clip: