Delvaux – ‘//’

België is rijk aan Delvaux; Je hebt Jan Delvaux, de muziekconnaiseur, Paul Delvaux, de kunstschilder, Niels Delvaux, de soulzanger (aka Delv!s) en het luxemerk Delvaux. Er is echter ook Delvaux. en laat die nu net met  ‘//’ een nieuwe ep uithebben.

Delvaux – ‘//’

Delvaux. begon als het bandje van de gebroeders Delvaux (of wat had u gedacht?). Toen één van de twee ermee stopte, ging Bram Delvaux alleen door. Alleen is misschien veel gezegd want hij laat zich omringen door gelijkgestemde zielen als Klaas Tomme (Ides Moon, St. Grandson), Nele De Gussem (Uma Chine, Future Old People Are Wizards), beiden op synths, drummer Gert Malfliet (Tsar B, Vuurwerk) en Wouter Beeckmans als gitarist.

Ook op de tweede ep laat de muziek van Delvaux. zich maar moeilijk in een hokje plaatsen. Als we dan toch een poging moeten doen, gaan we voor macabere elektronica. Het experiment wordt sowieso niet geschuwd, wat vaak onzekere, maar boeiende songstructuren oplevert. Delvaux haalde zijn inspiratie voor deze ep bij de soundtrack van ‘Le Corps De Mon Ennemi’ van Francis Laï waarop bigband en synth gecombineerd werden. Een soundtrack, die naar zijn mening “een bizar, warm en geheimzinnig soort liftmuziek” opleverde.

Openingstrack Un Homme sluipt subtiel binnen. Die subtiliteit wordt pas halverwege even overruled door een enthousiaste gitaar, maar trekt zich daar voor het overige niet veel van aan. Minder rustig gaat het eraan toe in Kalvendt. Een repetitieve synth, een eigenzinnige gitaar- en synthpartij en een tweestemmige zanglijn laten chaos vermoeden. Toch kan chaos ook bijzonder eendrachtig klinken zo blijkt.

Ritme is dan weer de rode draad doorheen Holy Thug. Het begint al met een repetitieve beat - zijn wij de enigen die een trein horen? - maar al snel vallen de drums in. De ritmes blijven doorheen de volledige song een hoofdrol opeisen en laten alle andere partijen, die als een wirwar doorheen de song gedropt worden, links liggen.

Groetjes geeft zich maar moeilijk prijs zette ons alvast constant op het verkeerde been. De spanning is bovendien te snijden doorheen de hele song en de jaren tachtig loeren constant om de hoek. Slotsong 58 gaat de psychedelische toer op. De synth klinkt heerlijk onheilspellend en de gitaar mag van tijd tot tijd eens grimmig uit de hoek komen.

‘//’ is een fijne ep die je zeker wat tijd moet geven. We zijn vooral benieuwd naar hoe de songs live zullen kinken, want Delvaux. lijkt ons niet onmiddellijk een band die voor een gat te vangen is. We durven alvast een parallel trekken met bands als Stadt, Millionaire en het vroege dEUS.

Label: Do Nothing Club

22 juli 2017
Patrick Blomme