Dan San

Ook bands doen aan marketing en gaan dan logischerwijze op zoek hun unique selling point ofte USP. Niet eenvoudig als je weet dat er elke dag een massa releases op de mensheid wordt losgelaten. Het Luikse kwartet Dan San vond het nodig om de cajon - het Peruviaanse percussie-instrument dat eruit ziet als een sinaasappelkist waarop de artiest kan gaan zitten - als USP naar voor te brengen. Uniek is dat in elk geval, maar of het ook verkoopt?

Dan San



Misschien hebben we u nu even op de verkeerde voet gezet, want eigenlijk zijn wij behoorlijk enthousiast over deze ep. Niet alleen staan er enkele prachtige liedjes op 'Pillow', ook met de instrumenten kunnen deze vier jonge snaken prima overweg.

Zelf refereren ze aan Kings Of Convenience, Bright Eyes en Grizzly Bear, maar zelf hadden we toch andere namen in gedachten. Opener en titelsong Pillow deed ons aanvankelijk denken aan het gitaarspel van virtuozen als Rodrigo Y Gabriela zonder de uitsloverij in combinatie met de samenzang die ook voor bands als Fleet Foxes en de hele beweging in navolging van Crosby, Stills, Nash & Young zo belangrijk is.

Maar nummers als Peace en vooral Leaders deden ons pas echt de ogen opengaan. Dit zijn de opvolgers van de onvolprezen La's. En dat mag u beslist als een compliment beschouwen. Inventief (die stop/startgitaren in Leaders), speels en vooral heel erg geslaagd zijn slechts enkele adjectieven die hier op hun plaats zijn.

Uiteraard is er dat onmiskenbare Franse accent dat niet eens stoort, maar mooi aansluit bij de muziek. Persoonlijk vinden we dat de leadzanger in The End Of The Day niet eens zoveel moeite hoeft te doen om zijn stem te laten krassen. Dat effect werkt eerder storend, maar zelfs dat willen we graag over het hoofd zien als deze band nog van dergelijke songs maakt.

Irony is waarschijnlijk onze favoriet. De song wordt mooi opgebouwd naar een boos hoogtepunt. De stemmen vallen op het juiste punt in en geven het nummer dat extra zetje. De muziek volgt die evolutie trouwens op de voet en draagt op die manier ook zijn steentje bij.

Die cajon is leuk, jongens, maar spits je toe op de muziek. Dat volstaat en dat hebben jullie met 'Pillow' bewezen. Nu gewoon nog die lijn doortrekken.

8 maart 2010
Patrick Van Gestel