Cypher - Cypher EP
Djent uit de Verenigde Arabische Emiraten, dat hadden we werkelijk nooit zien aankomen. En toch is er Cypher, een vijfkoppige band met leden uit de VAE en Egypte. De heren hebben een nieuwe (titelloze) ep uit waarop, ze hun kunnen tonen in vier songs.
Progmetal en djent gaan de laatste jaren hand in hand en ook hier is dat niet anders: de muziek van Cypher is eveneens een solide combinatie van de twee. De eerste vergelijking, die meteen opkomt, is die met Tesseract, zij het minder verfijnd. De kwaliteit van de songs is nog niet goed genoeg. Ze zijn relatief kort, in dit geval zelfs te kort. Vooraleer je deftig in de sfeer van de song zit, stopt die – en bij momenten zelfs vrij abrupt.
A Marker’s Clone bijt de spits af en is er meteen knal op. Je snapt meteen wat de band duidelijk wil maken. Dubbele kicks, gitaarriedeltjes, samples, alles passeert zowat de revue. Relativity Of Existence is het meest Tesseract-achtig van alle vier de songs. Heerlijk basgeluid in deze track. Vervolgens begint Vacuous Beings veelbelovend, maar dwaalt na een tijdje al van het spoor af. Uiteindelijk is er nog Digital Vortex, een song die qua gitaargeluid plots helemaal anders klinkt dan de rest. Benieuwd of dat een bewuste keuze geweest is.
Drummer Ahmed Elkholy wordt geprezen voor de dynamische speelstijl, maar op de ep is daar maar weinig van te merken. Snare en kick worden zodanig getriggerd dat er van dynamiek geen sprake is. Het heeft power, dat wel, maar enige vorm van subtiliteit gaat compleet verloren op deze manier. De gitaren en bas klinken dan weer wel exact wat je van djent-bands zou verwachten: zeer op de voorgrond, zwaar. vet.
En zullen we het dan ook maar eens hebben over “the elephant in the room”? De cleane zang van Aaron Wadia is simpelweg niet goed genoeg. In bijna elk nummer zijn er meerdere passages waar hij er een halve toon onder zit. En dat is bijzonder pijnlijk om naar te luisteren. Zijn er dan tegenwoordig niet genoeg programma’s om zulke kleine foutjes recht te trekken?
Cypher kan in de eigen regionen ongetwijfeld succesvol zijn, maar om bij ons door te breken gaan ze toch een tandje moeten bij steken.