Axamenta - 'Spires'
AXAMENTA IS TERUG!! De Antwerpse band, met ‘Ever-Arch-I-Tech-Ture’ uit 2006 verantwoordelijk voor één van ‘s lands beste (metal)releases ooit, beloofde eind 2022 een nieuw album en een vervolg op voornoemde plaat in de vorm van ‘Spires’. Na enige vertraging is die er ook gekomen.
‘Ever-Arch-I-Tech-Ture’ (‘EAITT’) had letterlijk alles om er een tijdloze klassieker van te maken: ijzersterk verhaal, grensoverschrijdende muziek, prachtig artwork en een exclusieve gastbijdrage van niemand minder dan Daniel Gildenlöw (Pain Of Salvation). Het album werd wereldwijd geprezen. Jammer genoeg kwam er een einde aan het Axa-avontuur in 2008. Enkele veelbelovende nieuwe bands zoals City Of Caesars en He Came From The Sun bleek helaas ook geen lang leven gegund. Groot was dan ook de opluchting, toen plots in 2022 de band aankondigde aan nieuw materiaal bezig te zijn.
De drieëntwintig minuten durende ep ‘Spires’ kan gezien worden als één lange song, aangezien alles naadloos in elkaar overgaat. Dat geeft je als luisteraar een overweldigend gevoel, voor sommigen misschien zelfs iets te weinig ademruimte. Muzikaal zit het nochtans bijzonder knap in elkaar met ferme hooks en nog meer indrukwekkende clean vocals. Bepaalde thema’s worden herhaald, waardoor je er echt volledig "in" zit van begin tot eind. De mix is heel helder en gedefinieerd. Het moet gezegd dat er duidelijk minder “black” in zit dan we op ‘EAITT’ hoorden. Het progressieve komt meer naar boven met riffs die doen denken aan bijvoorbeeld Periphery of Tesseract.
De omschrijving “progressive cinematic darkness” is daarom de perfecte verwoording van wat je hier voorgeschoteld krijgt. Het is een hele ervaring voor zo’n korte speeltijd en eenmaal voorbij, is een tweede (en derde) luisterbeurt verplicht. Er is zo veel te ontdekken, zo veel te analyseren. En je zal merken dat dit duidelijk niet het einde van het verhaal is.
Is ‘Spires’ te vergelijken met ‘EAITT’? Eigenlijk niet, buiten een referentie hier en daar zijn beide albums daarvoor te verschillend, maar het is zeker een knappe wedergeboorte. En mocht er een olympische discipline bestaan voor “jezelf niet al te serieus nemen”, dan winnen de heren sowieso goud met de officiële video van Act 2 – Pulpit.