Het 2024 van... Hanne Torfs (Fortress)
Of ze nu toetsen speelt bij School is Cool, op de kantelen staat van Fortress of als priesteres van de dansvloer optreedt (Holy Hannah), Hanne Torfs valt altijd op. Daar zit haar weelderige haardos natuurlijk voor iets tussen, maar het is wat daaronder zit, dat het belangrijkste is: een brein dat altijd rusteloos op zoek is naar iets nieuws, een vat vol creativiteit waarvan de inhoud zich bruisend en borrelend een weg zoekt. Kortom, het soort persoon dat altijd interessante dingen te vertellen heeft, ook in een jaaroverzicht.
1. Welk album uit 2024 is bij jou letterlijk versleten?
'Nandakke' van Aili heb ik bijzonder veel beluisterd. Zo'n frisse, heldere en unieke sound. Dansbaar en inspirerend.
2. Welke song was jouw “dans-jezelf-helemaal-los”-moment van het jaar?
Madres van Sofia Kourtesis. Die organische beats met vocals inspireerden me als producer enorm. Het toont aan hoe "elektronische muziek" ook enorm authentiek en menselijk kan zijn.
3. Wat was het meest verrassende concert dat je bezocht?
Elmer in de Roma! Zoiets origineels heb ik nog niet veel eerder gezien. Ze brengt theater en muziek mét een boodschap en enorm veel brutaliteit en durf. Groot respect voor deze artieste.
4. Welk muziekfestival voelde aan als thuiskomen?
Pukkelpop voelt altijd wel aan als thuiskomen. Ik heb er zelf al een aantal keren kunnen spelen en ik vind het een sfeervol, bruisend festival waar je veel acts kan ontdekken.
5. Welk albumcover-artwork (uit 2024) zou je zo aan je muur hangen?
Sylvie Kreusch - 'Comic Trip'.
Een iconisch beeld. Ik heb zelf een grote voorliefde voor alles wat space-gerelateerd is. Iets tussen kunst en fotografie met een geweldig kleurenpalet. Alles wat zij doet, is esthetisch enorm uitgewerkt en dat kan ik enorm appreciëren.
6. Wat was jouw guilty pleasure-nummer van 2024?
Niet echt guilty denk ik, maar Guess van Chalie XCX en Billie Eilish...
Een track met bijzonder weinig inhoud, maar die gewoon zo lekker binnenkomt. Ze zeggen het zelf op 't eind: "You wanna guess if I'm serious about this song." Een beetje de moderne Satisfaction van Benni Benassi. :)
7. Welk genre of muziekstijl ontdekte je dit jaar?
Ik heb heel erg kunnen genieten van de zware, instrumentale metal van het Belgische duo Rosmotor. Het gaf me zo'n primitief, fysiek oergevoel. Misschien moet ik me eens wat vaker openstellen voor het hardere werk.
8. Welke oude hit heb je dit jaar helemaal herontdekt?
Misschien niet zo'n mega-hit, maar Monument van Robyn en Röyksopp. Smullen!
9. Wat is de grappigste of meest bizarre songtekst die je dit jaar hebt gehoord?
Je Vader van Elmer.
Hard staan dansen op een wel heel bizarre boodschap.
10. Welke artiest hoop je in 2025 eindelijk live te zien?
Hania Rani. Hoe deze Poolse pianiste elektronica met akoestische instrumenten combineert en er met haar engelenstem doorzweeft, dat wil ik graag eens live meemaken. En nu zie ik net dat ze in maart naar Cirque Royal komt! Joepieeee.
11. Als je één artiest een wereldhit kon bezorgen in 2025, wie zou dat zijn?
Een wereldhit lijkt me misschien iets te heftig, maar een nationale hit wens ik mezelf zeker toe! Ik timmer al zo'n acht jaar aan deze weg. Dus een klein beetje meer doorbraak zou wenselijk zijn. :)
12. Welk concert of festival is een absolute must op jouw agenda?
Ik zou graag eens naar een meer open minded, misschien zelfs psychedelisch festival willen gaan. Zo één waar mensen op blote voeten met tribale schmink midden in een bos op dikke beats staan te springen. Nuchter, maar in extase. Dat is de plek waar ik wil zijn. Tips welkom!
13. Stel: je mag één supergroep samenstellen. Welke artiesten (dood of levend) zitten erin?
Een alternatieve synthpopband met muzikantes/zangeressen Caroline Polachek, Natasha Khan van Bat For Lashes, Roisin Murphy en Yukimi Nagano van Little Dragon. Björk is de creative director en heeft één guestperformance. Ik wil over the top kostuums en een maf theater-decor. Daar mag Elmer dan mee over beslissen.
14. Wat wordt dé muzikale hype van 2025?
Ik zag Fred Again op Pukkelpop en dat was een TikTok-beleving on stage. Tracks zonder opbouw, heel fragmentarisch aan elkaar geplakt. Persoonlijk een vrij bevreemdende ervaring, maar ik ben ook wel nieuwsgierig waar deze evolutie ons nog zal brengen.
Als er nog een nieuw genre komt, dan noem ik het "hyperpop-core". Harde breakbeats met cartooneske, ge-autotunede zang. Songs die dertig seconden duren.