#2022Q&A - Kristof Van Landschoot
Bron van gevloek, maar evengoed engel van de hoop voor de (eind)redactie, als het weer eens goed fout liep. Wij zien hem heel graag. Wij vervloeken hem. Wij zien hem heel graag. Wij vervloeken hem. Enfin, u begrijpt het al.
Van welke platen uit 2022 heb je spijt dat je ze niet opnieuw voor het eerst kan horen?
Alabaster dePlume – ‘Gold’
Kendrick Lamar – ‘Mr. Morale & The Big Steppers’
Arctic Monkeys – ‘The Car’
700 Bliss – ‘Nothing To Declare’
Opnieuw voor het eerst kunnen horen is een beetje overdreven, want bij geen enkele van deze platen was het liefde op het eerste gezicht. Moor Mother blijft de belangrijkste hedendaagse muzikante voor mij en staat al enkele jaren op rij met een of meerdere van haar creaties in mijn toplijstjes.
Verder ook deze meerdere keren beluisterd: Makaya McCraven – ‘In These Times’, Moor Mother – ‘Jazz Codes’, The Smile – ‘A Light For Attracting Attention’, Black Flower – ‘Magma’, Danger Mouse – ‘Cheat Codes’.
En platen die een hartje kregen op Spotify, maar waar ik niet eens deftig aan toe kwam (er is ook zoveel oude muziek om te beluisteren weet je wel): Wilco – ‘Cruel Country’, Sharon Van Etten – ‘We’ve Been Going About This All Wrong’, Bert Dockx – ‘Safe’, Father John Misty – ‘Chloë And The 20th Century’, Brainwaltzera – ‘Itsame’, Sault – ‘Air’, Animal Collective – ‘Time Skiffs’.
Deze vijf songs uit 2022 blijven de komende jaren in mijn playlist staan.
Arctic Monkeys – There Better Be A Mirrorball
Ik was de Arctic Monkeys een beetje uit het oog verloren, maar ze maken nog altijd fantastische muziek. Heel de plaat is super, maar bij deze single was het liefde op het eerste gezicht.
Welke videoclip uit 2022 kan je blijven (her)bekijken?
Konstrakta - Triptih
Voor het eerst in mijn leven vond ik een liedje van het Eurovisiesongfestival echt interessant. Mijn echtgenote wees me op de Servische inzending, een deel van een triptiek dat hedendaagse hipsters een zelfkritische spiegel voorzet. De tekst is ondertiteld en er zitten referenties in die allicht over de hoofden gaan van negentig procent van het publiek, maar zelfs zonder dat allemaal blijven er nog drie superpopsongs over om van te genieten.
Dit optreden in 2022 had eeuwig mogen blijven duren.
Alabaster dePlume + Anteloper - AB Club - 19 mei
Nochtans had ik Jaimie Branch pas leren kennen op het Broadcast-festival. Dus was ze nog een nieuwe naam voor mij. Nochtans was het project, dat ze kwam voorstellen, Anteloper, een beetje te experimenteel naar mijn zin. Maar tijdens hoofdact Alabaster dePlume deed ze heel de set mee, en Alabaster en zij samen waren een prachtig stel. Hij is sowieso een innemend persoon en zij voegde in nonchalante stijl veel toe aan het optreden. Mijn muzikale crush werd er sterker door en mijn verdriet was dan ook des te groter toen zij enkele maanden later overleed.
Had ook mogen blijven duren: mijn eerste (en allicht laaste) Rolling Stones-optreden, Moor Mother in de Beursschouwburg, Roméo Elvis op Dour, het afscheid van de 'Bitterzoet'-tournee van Eefje De Visser onlangs nog in de Ancienne Belgique.
Als er over één plaat en/of (muzikale) gebeurtenis uit 2022 een documentaire gemaakt moet worden, dan is het...
Een mooi in memoriam voor Mimi Parker. Die bleef bij Low toch altijd een beetje in de schaduw staan van dat kleine ventje naast haar, maar ze was de rustige rots in de branding. De documentaire, die de VPRO over Low maakte, concentreerde zich volledig op Alan Sparhawk en zijn filosofische bekommernissen. Ik had graag meer perspectief van haar gehad. Low wordt een heel groot gemis de komende jaren. Ze waren echt die vaste vriend die om de paar jaar eens je hart komt verwarmen met bloedmooie muziek.