Zwervend door een betoverend muzikaal land

Achtergrond

Tussen 14 en 24 februari is Brugge weer gastheer voor een van de meest eclectische en eigenzinnige festivals die België rijk is. Music in Mind neemt je mee naar een plaats over geografische en muzikale grenzen, waar atmosferische en gelaagde muziek opborrelt vanuit de broeierige onderbuik van Europa. Vanuit het hoge Noorden moet een gevestigde waarde als The Album Leaf pril en ongedurig talent als Ef naast zich dulden, terwijl elders de jazzy breakbeats van Bonobo afgewisseld worden met het laptopklassiek van Max Richter. Ervaren rotten als Low staan er zij aan zij met jonge wolven als Guillemots. Om in dit muzikale bos de juiste bomen te vinden, zijn wij graag uw gids.

Zwervend door een betoverend muzikaal land



Vorig jaar was Jimmy Lavalle, het brein achter The Album Leaf, met zijn atmosferische elektronica, trippop, indierock of spooky ambient al te gast in de Magdalenazaal. Na het veelbelovend album \'Into The Blue Again\' uit 2006 staat de kunstenaar van ingetogen beats en dromerige samples dit jaar op Music in Mind. Benieuwd of hij anno 2007 met zijn betoverende muziek de toeschouwers zal meesleuren naar het land van elfjes, feeën en trollen?

We verdenken het exotische allegaartje Guillemots ervan dat ze, naar analogie met hun debuutalbum, zelf een paar keer te veel \'Through The Windowpane\' zijn gesprongen. Dat ze daarbij wellicht onzacht met het hoofd op de straatstenen landden, blijkt uit het feit dat ze even enthousiast en vakkundig de boor- en typemachine bespelen als de toetsen of de bas. Wij verwachten van deze vreemde eend in de bijt tijdens een optreden zowel theater als eenvoud, zowel kwaliteit als pulp maar bovenal intelligente en excentriek aaneen geknutselde weerhaakjespop, en toegegeven, ook wel een beetje een feestje.

Wetende dat de voornaam van haar vader Chris is, zal Trixie Whitley in de ogen van menig muziekliefhebber al niet veel meer fout kunnen doen. De muziek die deze jongedame produceert, situeren we binnen het genre van de experimentele pianopop. Dat Karel De Backer (Novastar) aan de drums zit in de begeleidingsband zal dus niet geheel toevallig zijn. Wie vorig jaar ‘Heliotropic\' van Lalalover beluisterde, kon haar goddelijke stem al bewonderen op de backing vocals van enkele songs. Tijdens het Music in Mindfestival komt ze, in afwachting van het eerste album, haar eigen nummers voorstellen. Wedden dat ook u smelt voor deze muzikale duizendpoot?

Low is voor de Duysteradepten onder ons geen onbekende. Zo speelde de groep twee jaar geleden op het "Vijf jaar Duyster"-feestje terwijl aan de andere kant van de stad Bright Eyes stond te schitteren. Een verscheurende keuze, maar wie ze toen om die reden miste, kreeg vorige zomer een herkansing in het Openluchttheater in Deurne. Het zag er even naar uit dat we Low nooit meer aan het werk zouden zien door een slepende depressie van frontman Alan Sparhawk maar dit optreden zette de puntjes op de "i". Een bijna integraal \'Things We Lost In The Fire\' bewees hun vernieuwde topvorm en deed ons verlangen naar meer. "Slowcore" wordt hun muziek genoemd omwille van het lage ritme en de melancholie die er vanaf druipt. In maart verschijnt hun nieuwe (en opvolger van \'The Great Destroyer\') \'Drums and Guns\' en deze zou volgens ingewijden dichter bij hun eerste albums aanleunen. Hoeveel ze van dit nieuwe album zullen spelen maakt niet uit: Low blijft de must see van dit Music In Mind festival.

Ansatz der Maschine spookt de laatste weken met hun single Overexposed Frozen Stars maar al te graag in de Arriba-lijst van Humo. Na het recent uitgebracht album \'The Postman Is A Girl\' kunnen we niet langer ontkennen dat de geluidskunstenaar Mathijs Bertel, de man achter dit elektro-akoestisch staaltje melancholie, zijn plaats verdient in de Belgische elektro-scène. Wie van obscure klanken en een origineel samenraapsel van de meest bizarre geluiden houdt, komt oren te kort bij het luisteren naar Ansatz der Maschine.

Wixel
, één van de muzikale alter ego\'s van Wim Maesschalk, maakt warme akoestische elektronica in de stijl van onder andere The Notwist en Fennesz. Nadat zijn album \'Heart\' een jaar geleden in eigen beheer werd uitgebracht en een succes bleek, werd de cd officieel uitgebracht. De cd kreeg lovende recensies op verschillende plaatsen. Hartverwarmend.

Ook Tape Tum bestaat uit Belgen; met muziek die in de lijn ligt van Wixel, alleen trekken zij de lijn nog iets verder door. Tape Tum bestaat uit de broers Lieven en Benjamin Dousselaere. In het verleden hebben ze in de AB het voorprogramma van Tortoise verzorgd. Hun muziek verwijst naar tal van Ijslandse groepjes, maar ook naar experimentele folk en zelfs popmuziek.

Doi
vertoefde al enkele jaren in de Deense undergroundscene met hun sfeervolle indie rock. Eind 2006 deed het kwintet dan toch een gooi naar het grote publiek met hun debuutalbum \'Sing The Boy Electric\'. En met succes. Hun atmosferische, winterse klanken werden met open armen onthaald door de pers, die hen beschreef als "één van de meest getalenteerde en opmerkelijke artiesten van het moment". De smeltkroes van onder andere shoegaze, noise en indie rock resulteert in een bevreemdende schoonheid die al typerend was voor groepen zoals Sigur Rós.

Qua geschiedenis kan Tuxedomoon wel tellen. Zevenentwintig jaar geleden werd de elektronica-band uit San Francisco uit de grond gestampt. In de vroege jaren tachtig zijn ze afgezakt naar Europa, omdat ze voelden dat ze meer "Europese ideeën" hadden. In 2004 had Tuxedomoon een comeback met ‘Cabin In The Sky’ bij het Belgische label Crammed Discs. In juli 2006 brachten ze dan weer ‘Bardo Hotel Soundtrack’ uit. Een band die met zijn "vette schijven" hopelijk nog wat overlaat van het Brugse concertgebouw.
8 november 2008
admin