#Zwanenzang - The Jam - Precious (1980)

Een weekje puur arbitrair spotlicht op de laatste plaat van een groep of artiest die een behoorlijk succesvolle en/of fameuze zwanenzang vormt…

De laatste in een rij van zes lp’s die stuk voor stuk hoogvliegers waren, maar de immer onrustige ziel van Paul Weller stond duidelijk al op een kruispunt met nieuwe horizonten in het verschiet én met andere medestanders. Hij had de punker in hem al een tijdje getemd en ook de verhouding tot zijn maten Foxton en Buckler ging van kwaad naar erger.

Zij wilden für immer The Jam zijn en dat hebben ze ook gedaan maar Weller, hij wou verder, hij wou anders, hij wou meer.  En dat is ook al zeer duidelijk te horen op hun zwanenzang ‘The Gift’ waar Weller met zijn hoofd steeds verder wegdroomde van het modidioom en bikkelharde funk en scherpe soul met legioenen blazers en dansbare arrangementen. 

De übersingle was uiteraard de megaknaller Town Called Malice maar wij kiezen vandaag voor de b-kant, het fabelachtige stomende Precious.  Hij was wel nog altijd even vurig en kwaad als hij zijn songs uitspuwde of zoals iemand ooit opperde: “.... If songs were bombs, Weller was a friggin' B 52...”

‘The Gift’ werd destijds, net zoals met zijn nieuwe vehikel The Style Council, bijwijlen zeer meewarig bejegend door een deel van de pers en publiek dat niet aanvaardde dat de mens Weller een evolutie doormaakte en liever hadden gehad dat hij ten eeuwige dage doorslagjes zou gemaakt hebben van The Jam.  Niet fair, hij zou zo ook nooit geraakt zijn tot een klassieker als pakweg ‘Stanley Road’.  Onderschatte plaat… Wie de moeite doet om met frisse oren te luisteren hoort mooie dingen…. Zeker weten!