W-Fest 2019: met de W van Waregem (1/2)

Voorbeschouwing

W-Fest 2019: met de W van Waregem (1/2)

Voor de vierde editie in evenveel jaar verhuisde het W-Festival dit jaar naar Waregem, een iconische stad voor elke rechtgeaarde liefhebber van wave en gothic in ons land. Van donderdag 15 tot en met zondag 18 augustus staan er, verspreid over een drietal podia, bijna zeventig acts geprogrammeerd in en rond de Expo. Wij warmen alvast op met enkele aanraders.

The Primitives (donderdag 15/8, Synth Scene, 16u45)

Opgericht in 1984 in Coventry, gesplit in 1992 en sinds 2009 opnieuw bijeen. U heeft nog nooit eerder gehoord van The Primitives, zegt u? Dan behoort u ofwel tot onze jongste lezers ofwel heeft u tijdens de jaren tachtig niet goed opgelet, want toen scoorde deze Engelse indiepopband rond zangeres Tracy Tracy en gitarist Paul Court een joekel van een radiohit met het onderstaande Crash. Wij zijn alvast benieuwd hoe ze anno 2019 zullen klinken…

 

Kælan Mikla (donderdag 15/8, The Olivier Daout Stage, 19u40)

Wie het liever wat exotischer wil, mag zeker deze drie Ijslandse dames niet missen. Oorspronkelijk een performance art-trio, opgericht na het winnen van een poëtische voordrachtavond in de bibliotheek van Reykjavik. Verwacht u aan een portie hypnotiserende synthwave en flamboyante postpunk, op feeërieke manier gezongen in de eigen moedertaal.

 

The Stranglers (donderdag 15/8, Synth Scene, 22u05)

Deze band heeft wellicht nog weinig introductie nodig. The Stranglers (foto), in het midden van de jaren zeventig ontstaan in Guildford, worden algemeen beschouwd als één van de meest opwindende, geloofwaardige en invloedrijkste bands die voortkwam uit de Britse new wave-scene. New wave? Juist, ook al werd de groep vanwege de korte, directe songs ook vaak gezien als één van de grondleggers van de Engelse punkrock. Hoe het ook zij, één ding is zeker: tijdens een carrière die nu al ruim veertig jaar duurt, scoorden ze in het Verenigd Koninkrijk alleen al zo’n drieëntwintig hitsingles en zeventien topveertigalbums. De ideale afsluiter van het hoofdpodium op donderdag, quoi!

 

Lebanon Hanover (vrijdag 16/8, Wave Cave, 19u45)

Ijskoude postpunk en zwaar door de jaren tachtig beïnvloede cold wave, dat mag u verwachten van dit duo uit het Duitse Berlijn en het Engelse Newcastle. Larissa Iceglass en William Maybelline zijn naar eigen zeggen geïnspireerd door de schoonheid van de art nouveau-esthetiek, het verkennen van Britse zeekusten en bossen in de nacht. Wij zijn dan weer gefascineerd door de zwaarmoedige maar toch beklijvende muziek die één en ander oplevert.

 

Siglo XX (vrijdag 16/8, Wave Cave, 21u45)

W-Fest betekent de laatste kans om deze Limburgse legende live aan het werk te zien in eigen land. Siglo XX geldt als één van de krachtigste vertegenwoordigers van de Belgische (cold) wave; sombere muziek die zwaar beïnvloed werd door Joy Division. Altijd sterk onderschat ook, en de schaarsheid van hun werk droeg nog eens bij tot het mysterieuze imago. De band splitte officieel nooit, maar doofde uit. De jubileumtournee, die ze vorig jaar aanvatten naar aanleiding van veertig jaar doem en eigenzinnigheid, speelden ze met nog slechts twee originele groepsleden in de bezetting. Grijp uw kans om hen nog één keer live te zien, want hierna zouden er geen optredens meer volgen…

 

Howard Jones (vrijdag 16/8, Synth Scene, 22u55)

In de jaren tachtig waren de popnummers van Tony Hadley (Spandau Ballet), Nik Kershaw en Howard Jones niet weg te denken uit de hitparades. Vrijdagavond zijn ze alle drie terug te zien op het hoofdpodium. Als dat maar goed komt! Jones scoorde wereldwijd tussen 1983 en 1992 zo’n vijftien hits. Het jukeboxgehalte zal dus hoog liggen in Waregem. Wij kijken er alvast met gespannen verwachtingen naar uit, ook al omdat de kans niet gering is dat vrienden Kershaw en Jones Wouldn’t It Be Good (de grootste hit van eerstgenoemde) nog eens samen brengen.

 

Voor het volledige programma en alle praktische info: http://www.w-festival.com/nl/

8 augustus 2019
Jan Vael