#VervelingTroef - Iggy Pop - I’m Bored (1979)

Ook met verveling kan je een zevental dagen vullen. Verveling hoeft niet altijd per se negatief te zijn. Door sommigen wordt het zelfs als therapievorm gepromoot. Iets wat voor ons dan ook weer niet hoeft, maar dat het soms prettig gestoorde muziek kan opleveren, dat is dan weer helemaal niet vervelend.

Misschien wel de spannendste van alle "verveelde" platen en Iggy Pop aka James Jewel Osterberg is één van onze allergrootste helden.

Van de echte goede platen herinner je je vaak perfect waar je ze kocht. 'New Values', een behoorlijk ondergewaardeerde plaat (je zal als plaat maar uitkomen na 'The Idiot' en 'Lust For Life') vonden wij in een uitverkoopbak in Genk in een pop-up avant la lettre voor 149 frank (3,60 euro). Het moet zowat de vierde plaat zijn die wij ooit kochten (na 'Outlandos D'Amour' (The Police), 'Lola' (The Kinks) en 'Word Salad' (Fischer Z)) en dat zijn sowieso de platen die je honderden malen speelt, omdat je collectie nu eenmaal niet meer bevat.

Enfin, gortdroge productie, geen tierlantijnen, recht-toe-recht-aan vintage Iggy Pop rock-'n-roll, waarvan wij ons iedere noot en zucht kunnen herinneren. Ontdekt via RTBF-radio eind jaren zeventig met Jacques de Pierpont (ook journalist en jarenlang presentator op Dour-festival), die serieus buiten de lijnen durfde kleuren. Veel favoriete tracks, maar de arm op de rug gedraaid, kiezen wij toch altijd weer voor I'm Bored.  "I'm bored / I'm the chairman of the board / I'm a Lincoln monologue / I'm livin' like a God / I'm bored."  Wij coverden het nummer ooit met the Romans op een Iggy Pop-tributenacht in l'Usine in Genève om halfdrie 's nachts. De Zwiters waren dolenthousiast, oververhit en piepelzat. Sindsdien begrijpen we het gezegde “Zo zat als een Zwitser” perfect. Maar we hebben ons wel geamuseerd, dat dan weer wel.