Veertig jaar Sonic Youth (en de illustere eerste drummer)

De voorbije weken werden dan misschien wel gedomineerd door de zestig kaarsjes die de Rolling Stones dit jaar uitblazen, ook het debuut van Sonic Youth is intussen veertig jaar oud! We zouden een hele doctoraatsthesis kunnen wijden aan de immens invloedrijke band uit New York, maar beperken ons gemakshalve tot een paar kronkels omtrent dat debuut uit de lente van 1982.

Hoewel je op de plaat al de contouren van de latere sound herkent, stemden Thurston Moore en Lee Ranaldo de gitaren nog tamelijk conventioneel. De no wave, die toen furore maakte in New York, weergalmt ook op de hele plaat. Soms uitgebeend, soms hortend en stotend voortsputterend. De ep bleef altijd in de schaduw van latere meesterwerken als 'Sister', 'Daydream Nation' of 'Goo', maar toch wordt de plaat bij ons nog vaak van onder het stof gehaald. Vijf songs, vijfentwintig minuten, nul fransjes.

Maar laten we even teruggaan naar de allereerste twintig seconden Sonic Youth. Vier traag gedoseerde drumslagen vormen de lange aftrap van The Burning Spear (en van een oeuvre van een paar honderd songs die nog zouden volgen). Horen we daar Steve Shelley of Bob Bert? Neen, aanvankelijk deden Moore, Ranaldo en Kim Gordon het zonder drummer (en wisselden ze elkaar af op drums). Tot een zekere Richard Edson eind 1981 de rangen vervoegde. Hij zou amper een jaar bij Sonic Youth blijven en verliet kort na de release van de debuut-ep de band omdat hij toch liever acteur wou worden.

Een intrigerend verhaal want vijf jaar later speelde hij de garagebewaker in de cultfilm 'Ferris Bueller’s Day Off', nadat hij eerder al Eddie speelde in Jim Jarmusch' (bescheiden) doorbraakfilm 'Stranger Than Paradise'. In Oliver Stone’s 'Platoon' speelde hij de rol van Sal, naast acteurs als Johnny Depp, Charlie Sheen en Willem Dafoe. Via een bijrolletje in 'Desperately Seeking Susan' komen we eigenlijk terug bij Sonic Youth terecht. Want zijn vroegere kompanen maakten onder de naam Ciccone Youth ooit een opmerkelijke cover van Madonna’s grote hit uit die film, Into The Groovey.  Muziek maken doet Edson al lang niet meer, maar hij figureerde midden jaren negentig wel nog in een videoclip van R.E.M. (Bittersweet Me uit ‘New Adventures in Hi-Fi) en was de centrale weirdo in de clip voor Anchor van Cave In.

Maar goed, laten we nog maar eens dat debuut van onder het stof halen dus…