Veelbelovende parade van genrevernieuwers

Achtergrond

Een dwarse muzikale hoogmis, zo kondigt Domino '09 zichzelf aan, en een korte blik op de affiche is genoeg om te beseffen dat dat geen loze woorden zijn. Wij probeerden enkele acts tegen wil en dank in een hokje te duwen, maar stuitten daarbij op furieus verzet.

Veelbelovende parade van genrevernieuwers



Een aantal van de artiesten heeft zijn pluimen als tegendraadse barricadespringers al ruimschoots verdiend. Squarepusher bijvoorbeeld. Al dertien edities lang proberen de organisatoren van Domino deze WARP-legende te strikken. Zijn bijdrage aan de ontwikkeling van de IDM en de elektronische muziek in het algemeen is dan ook niet te onderschatten.

Een minder bekende naam, maar haast even invloedrijk: A Certain Ratio. De AB geeft het belang van dit in 1977 opgerichte new wave-icoon zelf aan: "Zonder A Certain Ratio geen !!!, LCD Soundsystem of The Rapture." Of wat te denken van The Notwist, die met 'Neon Golden' uit 2002 de indietronic op de kaart zette?

Filmische nevel van klassiek en electronic

Maar ondanks de onmiskenbare verdiensten, zijn het wellicht niet de bovenstaande voorbeelden die de ontdekkingen van deze editie zullen worden. Wél een kanshebber daarvoor is de IJslandse componist Jóhann Jóhannsson. Die timmert al ettelijke jaren aan de weg, maar met zijn laatste plaat 'Fordlândia' lijkt hij definitief de harten van de fijnproevers veroverd te hebben.

Zijn aangrijpende muziekstijl is dan ook 'in'. De mengeling van filmmuziek, klassieke instrumenten en minimale electronica heeft nog geen benaming, maar wordt belichaamd door artiesten als Jóhannsson en intrigerende labels als het Britse Type Records en het IJslandse Bedroom Community. Labels die op Domino vertegenwoordigd worden door Svarte Greiner (Type) en Nico Muhly (BC).

Engelse en de Zuid-Afrikaanse TV on the Radio

Ook bijzonder hip tegenwoordig: de electro-funk van bands als TV on the Radio. Zowel The Invisible uit Engeland als Blk Jks uit Zuid-Afrika vallen aan een vergelijking ten prooi. Gelukkig hebben we hier geenszins met schaamteloze kopieën te maken. Beide groepen kleuren met hun Afrikaanse invloeden en jazzy inslag vrolijk buiten de lijntjes.

Blk Jks staat samen op de affiche met twee acts met roots in de hiphop. Rustie and HudsonMohawke zijn de belichaming van een uniek genre dat door Pitchfork als volgt beschreven wordt: "Crossing hip-hop, hyphy, grime, chip tunes, dubstep, crunk, and electro, one flavor unites a network of exciting sounds. What do you call it? Wonky."

Wonky dus. Maar wat vindt Rustie van de term wonky? "Wanky!" Hij prefereert de genreaanduiding Aquacrunk, een term die hij zelf bedacht. En daarmee maakt Rustie zelf duidelijk dat hij niet in een hoekje gedrumd wil worden. Hij definieert zijn eigen genre, waaraan hijzelf inhoud geeft.

"Moeilijk vast te pinnen"

Een andere artiest op Domino met wortels in de urban music is Micachu. Deze 21-jarige producer/MC overgiet de grime met een portie folk, punk en gitaartjes, en brouwt daaruit enorm aanstekelijke popliedjes. Folk horen we trouwens ook terug bij twee andere artiesten die op de affiche staan, samen met The Notwist: Woods en Grampall Jookabox.

Freak folk is al langer een favoriet genre van de organisatoren van Domino, en met Woods menen ze daarin een nieuwe parel gevonden te hebben. Denk voor hun sound vooral aan Animal Collective, dat momenteel ook al hoogdagen beleeft. Grampall Jookabox noemen ze zelf "moeilijk vast te pinnen", iets wat eigenlijk slaat op drie kwart van de acts. De eenmansband mengt - hou u vast - folk, hiphop, indiepop, elektronica evenals blues, punk, deep house en country, tot een catchy geheel.

Friet folk

Op Domino '09 komen de Japanse postrockers van Mono hun tienjarig bestaan vieren. Bij hen kunnen we even op adem komen, want het is duidelijk: Mono is postrock. Uitstekende postrock weliswaar, maar voor de genrevernieuwing moeten we het niet zo ver zoeken. Daarvoor zendt het Belgische label Stilll zijn zonen uit.

Twee vaandeldragers van Stilll zijn aMUTE en de portables. Deze artiesten in het harnas van de postrock dwingen, zou een misdaad zijn. Maar wat dan wel? Op zijn facebook-pagina doet Jérome Deuson, de man achter aMUTE en stichter van Stilll, zelf een poging: Dark Folk Tronica. Genreaanduiding bij de portables: friet folk. Jongens, we geraken verder en verder van kant.

Maar laat één iets duidelijk zijn: op Domino laat je best je oogkleppen thuis en benader je alle groepen met een open geest. Op wie daartoe in staat is, staat een aantal onvergetelijke muzikale ervaringen te wachten.

9 april 2009
Sancho Geentjens