This Is Not A Love Song (of toch?)

Geen Valentijn zonder muziek. Melige muziek, stevige muziek, passionele muziek,... Wij vroegen op de redactie of ze een bepaalde song koppelden aan een romantische gebeurtenis. En dat bleek het geval. Ook zo'n nummer, dat je rechtstreeks terugvoert naar een liefdesnestje of een amoureus moment? Laat het ons zeker weten. Dan vullen we dit artikel verder aan.

"Het aantal keren dat ik op een concert een traantje moest wegpinken, kan ik op twee handen tellen. Eentje daarvan overkwam me in het Stuk in Leuven tijdens een concert van My Brightest Diamond in 2011. Onze zoon was een goed jaar oud en nummer twee was op komst. Ergens halfweg de set zat het nummer I Have Never Loved Someone. Een misleidend korte titel want in feite luidt de tekst: "I have never loved someone the way I love you". Het is een wiegeliedje van zangeres Shara Nova, gericht aan haar zoontje, over hoe ze over hem zal waken, zelfs na haar dood ("wanneer ik op het kerkhof tot een klaproos ontpop, stuur ik je mijn liefde met de wind"). Ik had het nummer nooit eerder gehoord, maar de tekst kwam binnen (en druppelde langs de ogen terug buiten). Ik noteerde dat dit lied op mijn begrafenis mocht, als die voortijdig zou komen. Maar zie, het zijn intussen twee tieners en we zijn er nog steeds. Onvoorwaardelijke liefde van ouders voor hun kinderen, da's toch ook een beetje Valentijn, nietwaar? (en ook een properder verhaal dan dat van die keer met die blonde op mijn kot met Desire Lines van Lush de hele nacht op endless repeat)". (cd)

"Het jaar des heren 1988. Zestien was ik op dat moment. Een prachtige quasi-zomerse paasvakantie aan zee. Surfing en speedsailing boys meet surfing en speedsailing girls. Een roedel van een zevental puberende teenagers vindt elkaar op het strand van Nieuwpoort en smeedt daar een band, die een kleine tien jaar stand houdt. Met hier en daar opflakkerende hormonen en bij sommigen een eerste kus, ergens bij een achtergebleven strandzeil, allebei starend naar de zonsondergang. Eternal Flame van The Bangles door de koptelefoon van de walkman". (ku)

"De eerste festivalzomer als pril koppel. Het jaar laat ik in het ongewisse. Maar met nogal wilde punkharen kozen we natuurlijk voor een gratis festival als Rock Herk, waar we nadien nog jaren naartoe bleven gaan. We waren grote fan van de hippie funpunkband Mucky Pup, bij wie we op de eerste rij stonden (en we zijn er nog steeds van overtuigd dat we op de achterkant van de plaat 'Alive And Well' in het publiek te zien zijn). Zanger Chris trakteerde ons als enthousiast koppel op de eerste rij op gratis bier, waarvoor hij speciaal offstage kwam. En dus werd deze song één van onze anthems. U Stink (But I Love U)". (jg)

"Terug naar 1988. Onze eerste festivalzomer samen. Ikzelf, schipperend tussen de vrienden en mijn lief. Twijfels langs mijn kant. Tot die Torhout-Werchter van '88. Tijdens het optreden van John Hiatt en zijn uitvoering van Have A Little Faith In Me zie ik plots het licht en neem ik haar hand vast. Ikzelf kon het moeilijk onder woorden brengen. John Hiatt deed het dan maar voor mij. En de boodschap is blijkbaar aangekomen, want na zesendertig jaar zijn we nog steeds gelukkig samen. Telkens we John Hiatt horen, moeten we daaraan denken". (edh)

"Onlangs hebben mijn vriend en ik onze voorliefde voor jaren-nul drum'n’bass herontdekt. Daar hoorde natuurlijk Chase & Status bij. Als je er op een silent disco er samen voor kan zorgen dat iedereen van kanaal wisselt door eens onnozel te doen op Liqour & Cigarettes, dan is dat echte liefde voor mij". (lvg)

"Toen (zowat veertig jaar geleden) mijn huidige vrouw / toenmalig lief en ik elkaar nog niet zo lang kenden, probeerden mijn ouders er tevergeefs voor te zorgen dat alles zedig bleef, wanneer zij bij ons bleef slapen (vanwege de relatief grote afstand, kwam ze altijd voor een weekend (of langer)). Maar 's morgens, als mijn ouders de deur uit waren (ze waren allebei vroeg in de weer), bleven wij uiteraard niet bij de pakken zitten en kropen bij elkaar in bed. Dat was dan meestal in mijn kamer, waar ook een stereo stond. Dit was dan de soundtrack bij ons gesmoezel. Cabaret Voltaire lijkt dan een beetje vreemde keuze misschien, maar als we het nu spelen, komen die herinneringen allemaal terug boven". (pvg)