Uw Joy Division-boodschappenlijstje
Achtergrond
Nu de hele muziekwereld meer achteruit- dan vooruitkijkt en de algemene terugblik rust op de jaren tachtig, komt Joy Division ook weer in de belangstelling te staan - niet in het minst door Anton Corbijns film 'Control' - en dat vinden wij geheel terecht. Dat New Order na jaren van loftuigingen wat in de schaduw van de legende is verdwenen, daar mag wel eens iets aan gedaan worden.

Nadat Peter Hook vorig jaar op tournee ging met 'Unknown Pleasures' (zonder de andere leden van Joy Division, en met zijn zoon als bassist) verschijnt nu de nieuwe compilatie 'Total' met als ondertitel "From Joy Division to New Order". Op die cd vinden we welgeteld vijf Joy Divison-nummers en dertien songs van New Order. Wij vermoeden een marketingtruc om de New Order-songs verkocht te krijgen door er die paar gekende Joy Divisionsongs bij te gooien.
Voor één keer hoort u ons echter niet schreeuwen over geldklopperij en platte commerce, want eerlijk gezegd zou bij ons de motivatie ook niet echt aanwezig geweest zijn om New Order opnieuw te gaan beluisteren zonder die Joy Divison-parels. En we moeten bekennen dat dat toch wel een grote vergissing geweest zou zijn, want ook New Order is dringend aan herwaardering toe. Laat de winkel dus maar draaien. Hier is uw boodschappenlijstje.
Wat Joy Division betreft kunnen we kort zijn: de beide studioplaten zijn verplicht voer. Sommige riffs op het gitaargedreven 'Unknown Pleasures' doen ons denken aan Black Sabbath, zeker met die vuile bas eronder. De donkere stem en teksten van de piepjonge Ian Curtis en de atypische productie van Martin Hannett dragen immens bij aan deze mijlpaal in de donkerdere uithoeken van de rock. Op 'Closer' - uitgebracht na Curtis' zelfmoord - zijn de klanken wat etherischer, meer keyboards, maar die donkere stem van Curtis blijft direct naar de ziel grijpen.
Jammer dat de bekendste single van de groep, Love Will Tear Us Apart, niet op die studioplaten te vinden is - ook niet in de met vele bonussen uitgebreide remasters. Dat is niet erg, want het in 2008 uitgebrachte 'The Best of Joy Division' bevat niet alleen een aantal van de beste tracks die pas later uitkwamen, verspreid over nogal wat halfslachtige uitgaven, maar ook een dijk van een live-opname bij John Peel. Laat die andere reissues en compilaties dus nog maar even liggen en koop deze.
Eventueel mag u ook de film 'Control' op uw lijstje schrijven, die met z'n zwart/wit-zetting heel goed de grauwheid van Manchester en de donkerte van de muziek vat. Wel jammer dat er vooral geconcentreerd wordt op het leven van Curtis en niet zozeer op de creatieve processen bij het maken van de muziek. Een goeie biopic voor wie meer in tragische levens geïnteresseerd is dan in het totstandkomen van legendarische muziek.
Op het New Order-luik gaan we volgende week dieper in, als u weer uw zondagse pree gekregen heeft en dus weer wat magnifieke plaatjes kan gaan kopen.
Peter Hook speelt Unknown Pleasures op het Shadow Play festival in Kortrijk, op 25 juli.