UitgeFILTERd

Voorbeschouwing

Nee, over de Thurston Moore Group gaan we niet meer uitweiden. U weet toch gewoon wat u daaraan heeft. Maar er komt nog veel meer uit de percolator van Trix. Op 31 oktober dus maar beter naar Antwerpen afzakken.

Spencer Krug bijvoorbeeld. U onbekend? Dan zegt de naam Wolf Parade u vast wel iets. Deze Canadezen hebben met het debuut 'Apologies To The Queen Mary' een indierockparel voortgebracht, voor een groot deel ontsproten uit het brein van  Spencer Krug. En dan zwijgen we nog van zijn uitstapjes met Swan Lake en Frog Eyes (om er maar twee te noemen. Hier doet hij het solo met piano (zoals bij Moonface). Hoe dan ook reden genoeg om vroeg aanwezig te zijn in de Antwerpse concerttempel.

Een cowboy met een masker, waar hebben we dat nog gezien? Een zingende cowboy met een masker, dat is dan weer nieuw. Maar vooral het feit dat Orville Peck met 'Pony' een fantastische plaat heeft gemaakt is wat ons naar dit optreden zal lokken. Hij heeft zich zo stilaan al een reputatie opgebouwd en dan zijn wij benieuwd wat daar allemaal van aan is. In de muziek hebben we alvast alle vertrouwen. Nu de show nog.

Mottron doet iets met piano en stem. Die manipuleert hij dan, maar het “klassieke” gevoel blijft wel aanwezig. De jonge Fransman speelt met emoties en zal proberen jou daarin mee te trekken. De kans bestaat dat je dus een stukje van jezelf achterlaat. Maar het zal het waard zijn. Dus kom met open gemoed naar deze virtuoos en laat je meevoeren op diens muziek. Verwacht geen Hauschka, geen Jean Michel Jarre, maar ga voor Mottron en alles komt goed.

De ontvangst van 'AOKOHIO', de nieuwste van Why? was eerder lauwtjes, maar het was wel een bijzonder spannend experiment, dat ons heel erg beviel. U moet trouwens niet altijd geloven wat Pitchfork schrijft. Wie zijn hiphop graag tegendraads heeft en evenmin vies is van een paar gezongen lijntjes door de raps, wie zijn teksten bizar wil en ook wel ergens iets voor (freak)folk voelt, vindt hier gegarandeerd zijn gading. Bovendien zijn de broertjes Wolf en de bijhorende band altijd goed voor een verrassing, als ze op het podium staan. Dat was al eens met een vleugel of gewoon als uitgekleed trio. Dat maakt ons steeds weer ongedurig, als deze band geprogrammeerd staat. En dat is altijd een goed teken.

We geven toe dat we Battles een beetje laten wegglippen hebben nadat Tyondai Braxton de band achter zich liet. Of dat onterecht is, mogen ze op Filter bewijzen. Wel geven we toe dat we op zijn minst geïntrigeerd zijn door dat laatste album, dat toch weer heel anders klinkt dan de Battles die wij kennen. Hoe dan ook wordt het een avontuur. En wij houden wel van dit soort avonturen. Laat maar komen dus.

Alle info over het festival vind je hier.