#TweeAkkoordenRock - The Doors - Break On Through (1967)

Rock-‘n-roll moet niet per se lastig zijn, niet vingervlug, niet overladen met tal van toonladders en ingewikkelde akkoorden. Meer nog: twee akkoorden kunnen volstaan voor een voldragen rocksong.

Nog een iconisch nummer, dat leunt op twee akkoorden (D en Em, om precies te zijn), maar het lijken er zoveel meer. Dynamiek en arrangement doen hier the trick.

Openingstrack op het debuut en het moest duidelijk vooruitgaan. Zanger Jim Morrison zei er in 1966 zelf over: "I like ideas about the breaking away or overthrowing of established order. I am interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that seems to have no meaning." Het was tevens de eerste single die in het prille begin niet zo heel veel deed op de radio, maar fans en vrienden bestookten de radiostations in Los Angeles met verzoeken.

Morrison leende stukken van de tekst uit het boek 'City Of Night' van John Rechy uit 1963, waar hij schrijft over “the other side”, zijnde Hollywood. En de passage in zijn boek “place to place, week to week, night to night”, verbasterde Morrison tot “Made the scene / week to week / day to day / hour to hour”.

De tekstregel in het refrein die oorspronkelijk “She gets high”, luidde, werd door producer Paul Rothchild in een soortement van fade-out gestoken, waarbij de "high" eerder klonk als "uugh", omdat hij vreesde dat de single anders helemaal geen kans zou maken op de puriteinse radio. In live versies is de “She gets high” zeer duidelijk en welluidend.

Er was wel meer leentjebuur aan de gang, want de baslijnen op het orgel van Ray Manzarek kwamen uit What’d I Say van Ray Charles en Robby Krieger werd voor de gitaarlijn geïnspireerd door Shake Your Money Maker van de Paul Butterfield Blues Band uit 1965. En om het kwartet af te ronden, werd drummer John Densmore geïnspireerd door Braziliaanse bossanova van Joao Gilberto en Tom Jobim. Maar de loeiharde dynamiek en kracht is vintage Doors.

Volgens Manzarek zou het ook de laatste song zijn die ze ooit live speelden, met name op het Isle Of Wight Festival in 1970.