Turbo Turntable Releases

Achtergrond

Op zoek naar het betere, elektronische dansvloerwerk? Wij hebben onze ziel uit het lijf gedanst om je alvast een aantal lekkere dingen voor te schotelen. We moeten eerlijk zijn: er bestaan slechtere jobs in het leven.

Het Braziliaanse duo Digitaria was eerder als kwartet al terug te vinden op het International Deejay Gigolo Records van DJ Hell. Vijf jaar later, in 2011, brachten ze een eerste ep uit op Hot Creations, het label van house- en elektroman dj Jamie Jones. Na lang touren komt op datzelfde platenlabel ‘Night Falls Again’ uit. Zwoele deep house, elektro, acid, trance en heel wat invloeden uit de jaren negentig vormen het pallet van uitstekende dancemuziek. Vooral het prachtige Shine is niet uit ons hoofd weg te slaan. (Hot Creations)

Hoewel Mr Flash als eerste een release op het Ed Banger-label, waar ook Justice, Feadz, Uffie, SebastiAn en heel wat anderen onderdak vonden, wist te strikken, brengt hij nu pas een debuutalbum uit. Maar het wachten loonde de moeite. Hiphop, kitscherige eightiesboogie, jarenzeventigsynthwave, ruw gesneden elektro en soundtracks stoeien ongestoord met elkaar. Niet te missen zijn Number 1, Disco Dynamite, Domino Part A en B en Drill. Enkel spijtig dat de hype rond deze scene wat gepasseerd is. Tien jaar geleden had hij zich met ‘Sonic Crusader’ onsterfelijk gemaakt (Ed Banger)

‘Dust’, het album van de Duitse dj en producer Glitterbug, werkt naar alle waarschijnlijkheid beter in je huiskamer dan op de dansvloer. Diepe technogrooves die vaak kabbelen en soms lichtjes stuwen. Doorgaans ons ding niet, maar hier vinden we toch enkele geslaagde pareltjes terug. Luistervoer dat je na een geslaagd feestje richting dromenland stuurt. Wij onthouden vooral Silent Glory, Apparition, When The City Was Bare en Dust. (NOTOWN Recordings)

Op de eerste editie van het Horst Festival toonde Dark Sky zich nog onwennig op het podium. En ook hun debuutplaat ‘Imagin’ staat nog niet helemaal op punt. Schuifelende en atmosferische elektrobeats, die aan Apparat doen denken, wisselen af met her en der stevigere bassmuziek. Het trio, live voorzien van een zangeres, wordt geruggesteund door het Monkeytown-label van Modeselektor, maar dat neemt niet weg dat ze op plaat nog niet het achterste van hun tong laten zien. Niettemin een verdienstelijke eerste, al kijken wij nu al uit naar die scherpe, tweede plaat. (Monkeytown Records)

Het straffe werk komt dit keer uit Londen. Moiré’s debuualbum staat bol van donkere house en goed doordachte techno. Knap voor iemand die amper releases op zijn naam heeft staan. Geen saaie loopjes, geen flauwe softwareproducties of hapklare dansvloervullers voor deze man. Wel een heel rauwe, analoge sound die traag over de grond schuurt. Wie van het verbeeldingsvolle werk van John Talabot, Legowelt of Willie Burns houdt en daar graag nog een modern basskantje bij heeft, die zal meteen gewonnen zijn (Werkdiscs/Ninja Tune)