Turbo Turntable Releases

Achtergrond

Nu het weer kouder wordt, kruipen producers weer massaal in hun kelders om daar te overwinteren en meteen hun grieven los te laten op hun apparatuur. Met een hoop goede releases als gevolg. Wij pikken er maandelijks een paar uit die je zeker niet mag missen.

Eindelijk een nieuw album voor Michael Mayer. De Keulse Kompaktbaas heeft de afgelopen jaren niet stilgezeten maar toch is het alweer van 2004 geleden dat de man nog eens een full album tevoorschijn toverde. Zoals we van hem gewend zijn krijgen we dansvloerwerk voorgeschoteld met een heel aparte touch. Warme elektronica vermengd met slimme beats. Heerlijk ook hoe nummers als Sully en Rudi Was A Punk buiten de lijntjes kleuren. ‘Mantasy’ is een subliem plaatje dat ook in de woonkamer overleeft. (Kompakt)

Een absolute must-have is deze ‘Saints’ van Monokle. Bloedmooie elektronica wordt omzwachteld met ritmes die het midden houden tussen gemuteerde drum & bass en glitch. De Rus lijkt Four Tet te combineren met de bassfratsen van Sepalcure. Op het vocale Slower toont hij ook een breder publiek aan te kunnen, maar wij willen hem graag nog even waar hij nu zit. Ongetwijfeld iemand om in het oog te houden. (Ki Records)

In het rijtje ‘avontuurlijke elektronica’ mag je zeker ook Erdbeerschnitzel toevoegen. Reken hem niet meteen af op zijn artiestennaam want ‘Tender Leaf’ klinkt van begin af aan zo fris als een vers geperst hoentje. Elektrofunk, disco, dubstep en soul worden even hard vermangeld en verkapt als de vocalen die her en der opduiken. In The Mattress Excursions lijken James Blake en Jamie Lidell in de clinch te gaan. Bijzonder sexy spul, herr Erdbeer. (Mirau)

‘Square’ klinkt dan weer op een soundtrack bij een sciencefictionfilm. Sebastian Kramer brengt onder zijn alias Redshape al geruime tijd interessante technoproducties uit die vaak spelen met ambient. Gelukkig weet hij te esoterische uitstapjes, een kwaad zeer onder technoproducers, te vermijden en blijft dit behoorlijk donkere album zeer genietbaar. Een mooie crossover tussen beats en chillout. (Running Back)

Van film en elektronische muziek kent ook Erwan Castex, a.k.a. Rone, alles. Ooit begon de Fransman als filmmaker maar al snel bleek zijn talent voor elektronische muziek sneller te groeien. Zijn verhuis naar Berlijn heeft hem duidelijk ook geïnspireerd want ‘Tohu Bohu’ is een behoorlijk knap plaatje geworden. De 4/4 beats van zijn vorige album gooit hij overboord. Hij experimenteert nu meer en dat resulteert in een album dat meer aansluiting vindt bij future bass dan bij de minimalbeweging waartoe we hem tot nu gerekend hadden. Giet daarover zijn gekende elektronicasausje en je krijgt een subliem album. Aanrader. (Infiné)