Turalura
Achtergrond
Will Tura is een Grote Meneer - wat dat ook moge betekenen - in arm Vlaand'ren. Grote Meneren moet men eren, en men vond dus twintig jaar na de eerste 'Turalura' weer een aantal Vlaamse rockers bereid om een nummer van Tura onder handen te nemen op geheel eigen wijze. Maar waar de eerste Turalura nog een aantal memorabele momenten opleverde, is nummer twee toch niet meer dan een onnozele curiositeit.
Laten we beginnen met de genietbare momenten. Customs leggen hun typische dicorockbeat onder De Noordenwind, en Kristof Uittebroek komt qua stem zelfs akelig dicht in de Tura-regionen. Een waardige update voor dit nummer. K's Choice koos heel slim en passend voor een slaapliedje, De Mooiste Droom - dit keer dus geen sneren over slaapverwekkendheid. De Regen Stroomt is Mintzkov op het lijf geschreven. Wij zouden hen dringend aanmanen om ook een plaat in het Nederlands op te nemen. Het heeft iets van Yevgueni, maar dan helemaal niet irritant. The Van Jets leunen dan weer dichter tegen Kowlier aan, en dat ligt niet alleen aan hun accent. Echte Tura-fans zullen hun versie van Vaarwel misschien niet lusten, maar origineel is het zeker wel.
Novastar laat Alleen op de Wereld beginnen met applaus. Wil hij daarmee bewijzen dat hij wel degelijk nog een schare fans over heeft, of dat hij het zo druk-druk-druk heeft dat hij niet in de studio raakte? Of wil hij het contrast tonen tussen de performer, solo op het podium en de massa publiek? Zweegers' rollende rrrr doet ons aan sommige siroop van Mama's Jasje denken. Een hebbedingetje voor de fans.
Een Bonte Avond is nooit ver weg. Arno die koel en met weinig gevoel Ik Ben Zo Eenzaam Zonder Jou in het Oostends zingt met een bombastisch tachtigerjarenorgel op de achtergrond, daar is vermoedelijk niet te veel denkwerk aan vooraf gegaan. Daan weet niet altijd de juiste kant van de grens tussen tongue-in-cheek en flauwe zever te vinden. De "godverdoeme" die hij toevoegde aan de tekst maakt z'n uitvoering van Je Liegt helaas nog altijd niet geloofwaardig. Feestgroep Vive La Fête maakt iets geestigs van Dam-Di-Dam, de klankinspiratie komt vermoedelijk van Jean Blautes Ba-ba-ba-ba-bananen. The Hickey Underworld schreeuwt zich door Indianen, maar zo kunnen ze zich door elk nummer schreeuwen, of dat nu in het Vlaams, Engels, Chinees of Esperanto is. Dan doet Mauro's hoekige versie van Zeg Ben Je Bang Van Mij toch iets meer recht aan de song.
Laat het maar over aan Arid om alle fut uit een nummer te zuigen. Jasper Steverlinck - het elastiekje rond zijn ballen extra aangedraaid - slaagt er in geen enkele dynamiek in de zang te leggen en de groep speelt zo mat als een tapijt. En tekstflarden die ons vroeger ontgingen - "Kijk eens goed/ze heeft toch iets" - doen onze tenen krullen. Ook het anders zo gerespecteerde Triggerfinger kiest voor een onderkoeld Ik Mis Je Zo. Een dubbeltje op zijn kant. Een gevoelig of intiem nummer hoeft echt niet te klinken alsof het om vier uur 's nachts in de slaapkamer opgenomen is. Heb je dat gehoord, Eva de Roovere? Of moet die zang op Gelukkige Verjaardag doen denken aan Marilyn Monroe? Die speelde nog wel een paar andere "kwaliteiten" uit...
En zouden we Stijn Zeuris nog vermelden? Twintig jaar tijd heeft de man gehad om uit een honderden nummers tellend oeuvre een andere song te kiezen en te interpreteren, en toch bestaat het hem er in zijn succes van toen nog eens heel dunnetjes over te doen met een groep die vooral op de achtergrond te blijven heeft. Neen, als we dit plaatje vergelijken met de eerste 'Turalura' (zoek diè tracklisting maar eens even op) dan besluiten we: veel gezeur waar enorm mee geleurd wordt op alle mogelijke media. Wij dopen deze cd dan ook Zeura Leura - een woordspeling die even flauw is als de plaat zelve.