#TransEuropeExpress - Muzikaal door Europa (5)

Twee van zijn favorieten bezigheden combineren - reizen en muziek - en (cd) is niet meer te houden. Geniet van zijn reis door Europa op basis van muziekjes en ontdek de leukste songs. 

[Dag 81 - Sagres (PT)]

Na eenentachtig dagen doorheen Europa, zijn we met The Tallest Man On Earth op het meest zuidwestelijke punt aanbeland: Sagres in de Algarve. In de streek bekend om zijn fort, wereldwijd bekend voor de gelijknamige Portugese pils.

[Dag 82 - Lissabon (PT)]

Een halve maand geleden bracht Russian Circles ons al naar Milaan, maar eigenlijk vinden we Lissabon zoveel leuker.

[Dag 83 - Lissabon (PT)]

Gisteren ging het lang en luid met Russian Circles, onze tweede dag in onze favoriete hoofdstad is kort en rustig met Bon Iver. Kort, ook wel een beetje omdat Lisbon, OH eigenlijk gaat over een gelijknamig stadje in Ohio met amper drieduizend zielen.

[Dag 84 - Madrid (ES)]

Net op tijd in Madrid om deze song van Robert Wyatt vandaag alle eer aan te doen. Maar over Madrid hoor je ons geen enkele dag van de week niet klagen. Alweer een stad waarvan we telkens opnieuw verliefd van terugkeren.

[Dag 85 - Madrid (ES)]

Nu we met z'n allen best maar lokaal kopen, werd het na twaalf weken hoog tijd om eens een Nederlandstalig liedje uit onze rugzak op te diepen. Madrid, toch wel één van de schoonste liefdesliedjes in onze taal.

[Dag 86 - Zaragoza (ES)]

Gisteren Nederlandstalig, vandaag alweer! "Zaragoza / waar nooit de winter zal komen". Hmm, daar tekenen wij wel voor. En zo hoeven we morgen ook niet naar Benidorm.

[Dag 87 - Nantes (FR)]

Zach Condon maximaliseerde zijn kansen om in 2020 in dit lijstje terecht te komen door al eens een plaatsnaam als songtitel te gebruiken. Dankzij zijn meesterwerkje Nantes strijken we vandaag langs de Loire neer in - jawel trompetgeschal - Nantes.

[Dag 88 - Finistere (FR)]

Finistère is geen stad, maar het meest westelijke departement van Frankrijk. Maar omdat onze webmaster (kvl) van Jens Lekman houdt, mag zijn Wedding In Finistere ons even halt doen houden in het ruige Bretagne. Niet het trouwfeest van onze webmaster, want die lokte ons voor de gelegenheid mee naar een idyllisch plekje in Griekenland.

[Dag 89 - Mont St. Michel (FR)]

Wie dacht dat de Mont St. Michel enkel rijmt met saaie hordes dagjestoeristen, zag even Aphex Twin over het hoofd. Mt. Saint Michel + Saint Michaels Mount klinkt alsof de vloed je op de hielen zit en was meteen ook één van de enige uitspreekbare titels op zijn album 'Drukqs'.

[Dag 90 - Cherbourg (FR)]

Die vermaledijde Zach Condon sluipt nu al voor de vierde keer onze reisroute binnen. Nog eentje om het af te leren dan? Voici Cherbourg! Perth en Santa Fe houden we tegoed voor onze komende wereldreis. ;-)

[Dag 91 - Rouen (FR)]

Twee maand geleden bracht Supergrass ons al naar Sint-Petersburg. Road To Rouen is niet alleen een knipoog naar een album van The Ramones. Supergrass blikte het gelijknamige album wel degelijk in in de Franse stad. Trouwens, dat concert van Supergrass in de AB begin dit jaar voelt intussen echt bijna uit een vorig leven.

[Dag 92 - Orléans (FR)]

Iemand trek in een portie synthesizermeligheid? Vandaag stoppen we samen met Orchestral Manoeuvers In The Dark even in Orleans. Kwestie van er nog eens bij stil te staan dat niet enkel The Smiths over Joan Of Arc mogen zingen.

[Dag 93 - Parijs (FR)]

Na dertien weken omzwervingen door Europa, zullen we een weekje op adem komen in Parijs. Laten we beginnen met een vrolijk deuntje van Ladyhawke. Hoe zou het eigenlijk nog zijn met de Nieuw-Zeelandse?

[Dag 94 - Parijs (FR)]

We zijn een beetje lui vandaag en kiezen gewoon dezelfde titel als gisteren. Paris Is Burning, maar dan nu in een kleedje van St. Vincent. Want die gaat altijd schoon gekleed, toch?

[Dag 95 - Parijs (FR)]

Geen stop in Parijs zonder deze absolute Franse klassieker van Jacques Dutronc. Vijf uur is een beetje vroeg, wij draaien ons nog even om.

[Dag 96 - Parijs (FR)]

Voor de Ice Cream Man is het niet echt de tijd van het jaar. Dus laten we Jonathan Richman dan maar Parijs bezingen. Wij geven Parijs graag een kans en dat blijven we nog wel een paar dagen doen.

[Dag 97 - Parijs (FR)]

"I was a free man in Paris / I felt unfettered and alive". Als we Joni Mitchell kunnen meenemen op onze rondreis, dan laten we de kans natuurlijk niet liggen.

[Dag 98 - Parijs (FR)]

John Cale is misschien wel de oudste, nog levende artiest in onze lange lijst doorheen Europa. Paris 1919 gaat niet over een toeristisch uitstapje, maar refereert naar de vredesconferentie na de eerste wereldoorlog. Thuisonderwijs-proof, moest het nog eens nodig zijn.

[Dag 99 - Nancy (FR)]

Placebo is nooit echt onze meug geweest, maar als we een stop aan ons favoriete kleine restaurantje 'Aux Délices Du Palais' in Nancy aan een song van Placebo kunnen ophangen, dan kijken en luisteren we wel even opzij. Toeval of niet, morgen eindigen we in de stad waar Brian Molko en bassist Stefan Olsdal ooit op dezelfde school zaten.

[Dag 100 - Luxemburg (LU)]

Het is welletjes geweest. Na honderd dagen ronden we onze schier eindeloze rondreis doorheen Europa (de muzikale variant op Geert Maks 875 bladzijden tellende 'In Europa') af in Luxemburg. We blijven er misschien gewoon wonen, want: "Can't go to Belgium / it doesn't exist", zingt Het Goede Doel in deze vergeten Engelstalige versie van België.