#TransEuropeExpress - Muzikaal door Europa (2)

Twee van zijn favorieten bezigheden combineren - reizen en muziek - en (cd) is niet meer te houden. Geniet van zijn reis door Europa op basis van muziekjes en ontdek de leukste songs.

[Dag 21 - Oslo (NO)]

Na onze omzwervingen in het land van de Brexit steken we vandaag over naar het land dat tot twee keer toe in een referendum toetreding tot de EU verwierp. Noorwegen bracht ons wel goeie muziek. Zelfs al schijnt volgens A-Ha de zon altijd op de tv, wij genieten toch liever dan de Oslo skyline met Jaga Jazzist.

[Dag 22 - Oslo (NO)]

Ken je die mop over die Japanse en die twee Milanezen die in New York een song over Oslo schrijven? 't Is geen mop, het nummer bestaat gewoon. Helaas blijkt dat verhaal van die pintjes die hier tien euro kosten ook geen grap te zijn.

[Dag 23 - Kopenhagen (DK)]

In tegenstelling tot Mark Kozelek hebben wij geen vaste kamer in het Scandinavia Hotel in Kopenhagen ("They know me by name / hello Mr. Kozelek, of course your courtyard room is ready / we've already added your extra pillows and blankets"). Reis tien minuten mee op de nu eens lovende dan weer sarcastische trip van Sun Kil Moon doorheen de Deense hoofdstad.

[Dag 24 - Kopenhagen (DK)]

Gisteren werden we - op een monkelglimlachje na - niet erg vrolijk van Sun Kil Moon, vandaag wordt het er met Lucinda Williams niet beter op. Haar song Copenhagen gaat over verlies. Het verlies van een vriend dat ze vernam toen ze in Kopenhagen verbleef. Morgen beloven we een vrolijk popliedje!

[Dag 25 - Stockholm (SE)]

Vandaag reizen we door van Denemarken naar Zweden. In de categorie "bands waarvan de naam langer is dan alle titels van de hits" stranden we in Stockholm bij de New Fast Automatic Daffodils (Ze zagen de flauwe bui hangen en veranderden hun naam naar New FADS).

[Dag 26 - Stockholm (SE)]

John Prine zaliger zouden we nooit ongelijk geven. Ooit zei hij dat Jason Isbell "de beste singer-songwriter van de voorbije dertig jaar was". Dus mocht diens song Stockholm ook mee in de rugzak.

[Dag 27 -Sint-Petersburg (RU)]

Vandaag laten we Stockholm achter ons en varen we via de Baltische Zee naar de Finse Golf, de woorden van Supergrass indachtig:  "Set sail for St. Petersburg / making use of my time / because in three days I'll be out of here / and it's not a day too soon".

[Dag 28 -Sint-Petersburg (RU)]

Toen Billy Joel in 1989 dit nummer schreef, heette de stad nog Leningrad. Een paar jaar later viel Vladimir Ilyich letterlijk en figuurlijk van zijn sokkel en kreeg Sint-Petersburg na zevenenzestig sovjetjaren de naam terug.

[Dag 29 - Moskou (RU)]

Een song die aftrapt met het geluid van een vertrekkende stoomtrein. We kunnen ons geen betere song bedenken bij de nachttrein naar Moskou. Van Belgische makelij!

[Dag 30 - Moskou (RU)]

Of Portishead Numb remixte tot Numbed In Moscow om de Russische markt te veroveren, betwijfelen we. Maar wij komen er wel een septemberdagje in de Russische hoofdstad mee door.

[Dag 31 - Warschau (PL)]

Van de Russische naar de Poolse hoofdstad, 't is een serieuze etappe. Genoeg tijd om die bizarre, lange track Warszawa van Bowie's plaat 'Low' eens op endless repeat te doorgronden. Bare with us.

[Dag 32 - Warschau (PL)]

Toen Ian Curtis en co. hun bandje Warsaw doopten, had dat niets met enige affiniteit voor Warschau te maken, maar alles met de song van Bowie die hier gisteren passeerde. De gelijknamige debuutplaat werd niet gereleaset, maar Warsaw was wel de openingssong van de allereerste Joy Division-ep in 1978. '350125 Go!'

[Dag 33 - Warschau (PL)]

Laatste dagje Warschau, in het gezelschap van Sharon Van Etten. Morgen trekken we de grens over naar Niemcy, ofte Duitsland in het Pools (letterlijk: het land van hen dit niet kunnen praten - tja, je zou voor mindere affronten al eens een land binnenvallen).

[Dag 34 - Frankfurt (DE)]

Vergeet het grotere Frankfurt am Main. Als je vanuit Polen naar Berlijn reist, is het grensstadje Frankfurt an der Oder de eerste stop. En laat dat nu net ook de titel zijn van het nummer waarvan BLØF en Geike de monsterhit Zoutelande gepikt hebben. Uit protest passeert onze reis niet in het Zeeuws-Vlaamse Zoutelande, kwestie van de umlaut op de i te zetten.

[Dag 35 - Berlijn (DE)]

Vier weken geleden bracht London Calling ons tot in de Britse hoofdstad. Het toeval wil dat we altijd al vonden dat Berlin van Fischer-Z verdacht dicht naast de riffs van The Clash lag.

[Dag 36 - Berlijn (DE)]

Ontelbare songs gaan over Berlijn of zijn ernaar genoemd, maar vandaag blijven we plakken bij het mooie Berlin van RY X.

[Dag 37 - Berlijn (DE)]

Even geen hippe indieclubs in Berlijn, maar een bucolisch intermezzo met de folkies van Bear's Den. In 2016 noemden ze een song naar de stad, omdat ze er ooit een warm onthaal kregen en zich meteen thuis voelden. Wij intussen ook.

[Dag 38 - Berlijn (DE)]

Tijd voor een relax dagje eightiesnostalgie. Intussen is het al herfst, maar Alphaville brengt heel even de zomer terug naar Berlijn.

[Dag 39 - Berlijn (DE)]

Na vijf dagen in Berlijn sluiten we toch maar af met iets wat voor een hippe band kan doorgaan. Voor ons werd het niet al te troebel in Berlijn, in tegenstelling tot voor Parquet Courts.

[Dag 40 - Bremen (DE)]

Next stop: Bremen! Van 'The Frenz Experiment' van The Fall bleef vooral het hitje Victoria hangen, maar op de plaat staat ook de song Bremen Nacht met Mark E. Smith die zich aan een streepje Duits waagt. We hebben zo het gevoel dat James Murphy van LCD Soundsystem deze ook grijsgedraaid heeft.