#Tranen - Los Lobos - Tears of God (1987)

#Tranen - Los Lobos - Tears of God (1987)

Vorige week voor een euro (je hebt er zelfs geen half pintje meer voor) 'Disconnected in New York', een live-cd van Los Lobos gered uit de uitverkoopbakken, een schande eigenlijk maar "... their loss, my gain...", zoiets (zeer) zeker?!  En daar werd ik weer eens geconfronteerd met het tergend mooie Tears of God dat een eerste keer inbeukte op mijn gemoed bij een afscheidsviering van een verongelukte vriend ergens midden jaren negentig in een kerkje in het Maasland.  Nu kan ik er terug naar luisteren maar het duurde heel lang alvorens ik het nummer kon loskoppelen van het afscheid en zonder een traan in dit tranendal...

Los Lobos, huis van vertouwen, onze Americana wolven die, naar mijn bescheiden oren, nog nooit een echt slechte plaat maakten maar wel al een aantal keren serieus piekten in alle decennia nadat ze eerste keer aan de deur kwamen piepen midjaren tachtig met hun unieke mix van classic rock, garagerock, tex mex, singersong en wat nog meer. 

DitTears of God is slottrack op hun formidabele 'By the Light of the Moon', hun derde plaat waarop hun songschrijfkwaliteiten helemaal tot ontbolstering kwamen. Het is een soort van rhythm en bluesgospelballade over reflectie, sterfelijkheid en geloof die zeer stijlvol, emotioneel  en krachtig werd ingezongen door David Hidalgo en Cesar Rosas en geschreven door diezelfde Hidalgo en Louie Pérez in een productie van (daar is 'ie weer) T-Bone Burnett. 

Superknappe song en het was ook in datzelfde jaar 1987 dat de soundtrack van 'La Bamba' uitkwam alwaar Los Lobos zich helemaal lieten gaan op de muziek van Ritchie Valens. Maar nu even geen kuskensdans maar een regelrechte tearjerker.... "When it hurts so bad, And you feel that you can't go on, Each day goes by too fast, And the nights are so very long, You'll find out true, What mother said to you, That tears of god will show you the way, The way to turn...."

9 augustus 2021
Laurens Leurs