#ToppopsWondereWereld - Squeeze - Take Me I’m Yours (1978)
Op de Nederlandse kleuren-tv werden de toppers in “de hitpereet” en de vijf tips in de tipparade op wekelijkse basis door de excentrieke Ad Visser luidkeels bejubeld, terwijl ze door ons vanuit de woonkamer werden weggehoond. De liedjes waar wij warm van werden, waren altijd dat tikje "left of center". En eind jaren zeventig, begin jaren tachtig was daar de zogenaamde new wave, toen nog een heel breed amalgaam van "andere" artiesten, die plots op de buis kwamen en die een wonderlijke aantrekkingskracht hadden op ons, de zoekende snaken die intussen de vijftig zijn gepasseerd. Maar het was voor ons een belangrijke bron van muziekjes, dat Avro’s Toppop.
Altijd fantastische groep geweest, Squeeze. Ook vanuit dezelfde punk- en rockstal opgegroeid als Elvis Costello en Nick Lowe en eenzelfde gevoel voor ambacht, maar het bleef altijd een uitgesproken groep met Chris Difford en Glenn Tilbrook als schrijversas.
Veel Squeeze-plaatjes in onze collectie en ze zijn behoorlijk verschillend, maar de song staat altijd centraal. Dit is een vroege, die op 1 januari 1978 in Avro’s Toppop werd losgelaten en verder niet al te veel potten brak in de hitlijsten. Maar dat was geen must, nu niet, toen niet.
Gitarist-zanger Chris Difford over de tekst die hij voor Take Me I’m Yours schreef: "I was staying at my manager's house (Miles Copeland, broer van Police-drummer Stewart Copeland) and his mother was or is an archaeologist. She'd worked a lot in Egypt where Miles went to school, and she had pictures and matching ornaments from that part of the world, and it inspired that kind of lyric. But it changed into a very different song over the years. It reminds me of a thing in a charter bus now when I think of summer/fall, some of those lyrics. Whereas when I was playing them I had no idea what it was like being bused."
Het was de allereerste single van Squeeze en gaf onmiddellijk één van de hoofdkenmerken van de band prijs: dubbele zang, waarbij Glenn Tilbrook steevast hoog zong en Chris Difford gelijktijdig een octaaf lager. Niet enkel in de refreinen, maar ook in de strofes. Gaandeweg nam vooral Tilbrook de leadzang voor zijn rekening.
De groepsnaam was afkomstig van het vijfde en minst goede Velvet Underground-album, toen Lou Reed al weg was en enkel bassist Doug Yule overbleef met drumpartijen van - vreemd genoeg - Ian Pace van Deep Purple. 'Squeeze' verscheen in 1973 en was een creatieve en commerciële flop. En The Velvet Underground werd kort daarna definitief opgeheven. Doug Yule heeft later persoonlijk afstand genomen van de plaat. Glenn Tilbrook bevestigde in 2019 dat de groepsnaam inderdaad afkomstig was van “the worst Velvet Undergroundrecord ever, although recently a restaurant that I eat in has started playing that record and I've come around to liking it now.” Grappig.