#Toddelicious - Todd Rundgren - Dust In The Wind (1972)

Altijd belust op nieuwe muziekjes, immer op vinkenslag om nieuwe auditieve snoepjes te vinden, gaf onze toenmalige platenbaas van het kersverse label Green Records Peter Verstraelen ons in 1989 een aantal cassetjes van Todd Rundgren met de mededeling: "Hie sè, da goade gaai plezaant vinne.". "Plezaant" was het understatement van de dag. Epoustouflant, fabelachtig, megabangelijk, superdeluxe mochten ook. Een week Runtg(r)e(n)relateerde songs en producties, want benevens een begenadigd songwriter had hij ook de kundige hand in andermans plaatjes.

Afkomstig van "Something/Anything?". Niet het Dust In The Wind van Kansas dus, maar dat andere, betere, maar iets minder gekende Dust In The Wind.

Geschreven door Mark Moogy Klingman en Todd Rundgren. Klingman zat met Rundgren in Utopia en werkte mee aan Dust In The Wind, waarvoor Rundgren blazers wou en niet zomaar blazers, alles erop en eraan en Klingman telefoneerde zijn halve telefoonboek om uit te komen bij de Brecker Brothers, Michael en Randy (de stichter van Blood, Sweat and Tears), aangevuld met Barry Rogers op trombone. En ze heffen het nummer al van in het begin inderdaad nog een level hoger.

Straf hoe hij er een soort van gospelfeel in verweeft zonder dat het gospel wordt. Het mooiste Band-nummer dat The Band niet geschreven heeft, dat soort dus. Klassieker en de schoonste excuses-song die we kennen: "Tell everyone that I am sorry, truly sorry / For all of the wrongs I done / I never meant to hurt nobody / no, lord, I never want to do no wrong / But I have lied, I have begged and I have cheated / And I know my ship won't be coming in / As I lay me down to take my rest / I see that it's just dust in the wind."