Tino Fella
Achtergrond
Voor we weer met een kater, vetter dan Garfield, de afgevallen naalden van de kerstboom uit ons vast tapijt zitten peuteren en ons nog amper kunnen herinneren welke goede voornemens we op nieuwjaarsnacht weer tegen beter weten in hebben gemaakt, hebben we voor u nog een hele resem eindejaarslijstjes van onze redacteurs en echte would-be BV's.
Nog één van onze Nederlandse recensenten / reporters. Tino Fella heeft het wel voor het zwaardere werk, maar draagt nooit oogkleppen en durft dan ook wel eens van de harde lijn af te wijken. Bovendien is hij er rotsvast van overtuigd dat een recensie helemaal geen column is, maar wel degelijk een objectieve bevinding van een plaat. En daarin treden wij hem helemaal bij. Voor zijn jaaroverzicht maakte hij trouwens een paar opvallende keuzes.
De beste van het jaar
- The Bohicas – ‘The Making Of’
- Danko Jones – 'Fire Music'
- Wand – 'Golem'
- Iron Maiden – 'Book Of Souls'
- Faith No More – 'Sol Invictus'
- Kurt Cobain – 'Montage Of Heck: The Home Recordings'
- Blur – 'The Magic Whip'
- John Coffey – 'The Great News'
- Chemical Brothers – 'Born In The Echoes'
- Courtney Barnett – 'Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit'
Eervolle vermeldingen voor Fidlar, Meg Myers, Huntress, Slayer en Best Coast.
Amai, dat kon beter!
'The Day Is My Enemy' van The Prodigy. Waar het vorige album 'Invaders Must Die' uit 2009 nog fris en in elk geval energiek klonk, bracht het trio op de nieuwe plaat vooral zwak materiaal zonder overtuigingskracht. Het hadden net zo goed afgedankte restjes uit lang vervlogen tijden kunnen zijn.
Courtney Barnett op diverse festivals. Op plaat eigenzinnig, spontaan en grappig; live weliswaar bewierookt door velen, maar die storen zich blijkbaar niet aan haar verveelde manier van zingen.
Mocht ik de tijd kunnen terugspoelen
De samenwerking tussen Wavves en Cloud Nothings glipte, ondanks een tijdige aankondiging, onder de radar door. Een vluchtige luisterbeurt dezer dagen wekte de indruk dat het de moeite waard is om de plaat alsnog een kans te geven. Het is niet ongewoon dat er aan het eind van het jaar iets blijft liggen tot na het lijstjesseizoen.
U hebt deze toch gezien?
Moment van het jaar:
Straf live
- Marmozets – Eurosonic, 15/01/2015
- Body Count – Pinkpop, 12/06/2015
- Royal Blood – AB, 18/03/2015
- Slaves – Pukkelpop, 22/08/2015
- Fidlar – Best Kept Secret, 19/06/2015
In de marge
Om in de schone kunsten te blijven: het overlijden van schrijver en dichter Joost Zwagerman. Niet alleen was hij daarnaast een grote popliefhebber, hij kon als gepassioneerd bewonderaar van kunst boeiend en zeer aanstekelijk over al dat moois vertellen. Hij sprak al eens openhartig over de zelfmoord van zijn vader, hoe zulks erfelijk schijnt te zijn en de angst om ooit op een zwak moment onbedoeld zelf hieraan ten prooi te vallen. Dit laatste gebeurde dan toch in september van dit jaar.
Coming up
Een internationale doorbraak van Maika Makovski zou niet onaardig zijn. Met een verrassend geluid zorgde de veelzijdige, Spaanse singer-songwriter (met Macedonische vader) begin dit jaar op een reeds genoemd showcasefestival voor een paar mooie momenten. Wel wordt het voor haar weer eens tijd een nieuw studioalbum op ons los te laten.