Tin Scribble: Progrock uit Detroit
Achtergrond
Wanneer moet een zanger zijn mond houden? Dat is in het geval van Tin Scribble een moeilijke vraag. Want dit is een band die iets te zeggen heeft, maar de lijzige stem van leider en gitarist Michael Allen Moore zal bij velen lastig vallen. De man klinkt als een operatenor op helium. Dit is meer dan gewoon een ‘acquired taste’.
Tin Scribble is een progressieve rockband uit Detroit, waar ooit de auto-industrie floreerde en Motown en de techno ontstonden. Vandaag is ‘Motor City’ ten prooi aan armoede en misdaad. Vandaar misschien de titel van hun nieuwe cd ‘Unlive From A Dead City’. Klinkt behoorlijk cynisch, en de politiek getinte boodschap is dat ook enigszins, gericht tegen de gevestigde orde. Het is geleden van de hoogdagen van het ultralinkse collectief Henry Cow dat een progband zo’n extreme maatschappelijke positie innam.
Nochtans komt dit donkere album zonder gedrukte teksten en zijn de vocalen niet makkelijk te interpreteren. Het politieke imago heeft de band dan ook te danken aan het aardige debuut ‘Children of Saturn’ uit 2005. Sommige tracks hieruit vinden we terug op ‘Unlive’, wat niet alleen slaat op Detroit maar ook op deze opnamen uit ’08. De plaat is een mix van live momenten in de studio, akoestische demo’s en enkele outtakes.
Gelukkig is de sound niet te ruw en komen de details in de mix voldoende naar boven. Instrumentaal heeft het zijn momenten, zeker gitaargewijs. En vocaal? Is het geniaal of gewoon irritant? Ik ben er nog niet uit. ‘Unlive’ maakt de overgang van ‘Children of Saturn’ tot de later dit jaar te verschijnen opvolger. Een definitief oordeel schorten we daarom op in afwachting van het tweede studioalbum.
22 augustus 2011