The show that never ends: PLP eert ELP

Achtergrond

Toen Carl Palmer - de derde letter van ELP - eind jaren '70 uit deze supergroep stapte, ging de grap rond dat Emerson en Lake een advertentie hadden geplaatst voor een drummer, waarin stond: "Surname must begin with P." En kijk nou: de betreurde Cozy Powell (Rainbow, Black Sabbath) werd aangenomen. Het bleef bij één album, 'Emerson, Lake & Powell' uit '86.

In de jaren negentig kwamen Emerson, Lake en Palmer opnieuw samen, en vorig jaar speelden ze op de eerste editie van het High Voltage Festival in Londen. Vermoedelijk was dat hun laatste wapenfeit. Gelukkig is er PLP, ook een powertrio, dat zich op 'Time Mirror' opwerpt als de echte troonopvolger van ELP. Alleen staat PLP voor het Pär Lindh Project. Maar de invloed van de drie Britten is onmiskenbaar. Welcome back my friends to the show that never ends...

We hebben altijd al een zwak gehad voor het werk van de Zweedse klaviervirtuoos Pär Lindh. Met zijn wervelende spel op de grand piano en vintage toetsinstrumenten zoals hammond, kerkorgel, klavecimbel en natuurlijk de mellotron, steekt hij Emerson en Rick Wakeman (Yes) naar de kroon.

Zijn debuut 'Gothic Impressions' (1994) was een kruisbestuiving tussen retroprog, Bach en Scandinavische volksmuziek. Maar je hoorde dat dit nog een soloproject was met een gastenlijst. Opvolger 'Mundus Incompertus' (1997) klonk rijper en steviger, en vooral, meer organisch: hier was een ingespeelde band aan het werk.

En dan was het lang stil. Tot in 2008 de cd en dvd verschenen van 'Live in Poland', waar Lindh team vormde met de fenomenale Amerikaanse bassist William Kopecky. Die concerttournee blijkt nu de aanzet te zijn tot een intensere samenwerking, want op 'Time Mirror' komt men tot geweldig samenspel. Het duo wordt hier aangevuld met de Amerikaanse zanger/drummer Al Lewis, die in '98 onder de naam Alaska een niet onaardige symfoplaat uitbracht. 'Alaska' klonk als... ELP, met de zang van Jon Anderson.

'Time Mirror' is net dat, maar veel beter dan 'Alaska'. Dat was - ondanks de fraaie composities - een steriele productie uit een droogdok. 'Time Mirror' daarentegen is een album vol "exciting stuff", en de productie is "stunning", zoals de Amerikanen zeggen. Het maakt van PLP de ideale tribute band (met eigen materiaal, geen covers!) voor één van progrocks grootste legendes. En daar is niks mis mee.

'Time Mirror' van het Pär Lindh Project is een uitgave van Crimsonic Label.