The Neon Judgement - 'Blue Screens 1995 – 2009'

The Neon Judgement - 'Blue Screens 1995 – 2009'

Stel: je staat eind jaren tachtig aan de top van de Belgische new wavescene naast bands als Front 242 of TC Matic en zorgt er met enkele knallende singles en lp’s voor dat de underground de upperground wordt. En dan geraakt de scene halfweg de nineties verzadigd. De kracht is eruit, de creativiteit vloeit weg. Wat doe je dan als band? Teren op oude hits en glorie? Of vernieuwen (en fans van het eerste uur mogelijk teleurstellen)? Het heeft zonder twijfel door de hoofden van Dirk da Davo en TB Frank aka The Neon Judgement gespookt. Het antwoord vind je op de nieuwe terugblikplaat ‘Blue Screens’, een uitgave in samenwerking met Je m’en Fish.

Met tien tracks, waarvan één droge acid-weergave van oldskool classic Tv Treated, krijg je natuurlijk maar een half antwoord. En als je dan nog vier songs meerekent uit de lauw ontvangen eindplaat ‘Smack’ uit 2009, dan ben je natuurlijk al halfweg dit verhaal. Maar dan…

In een eerste fase koos The Neon Judgement ervoor om de oude sound te handhaven. Drie tracks uit het album ‘Dazsoo’ uit 1998, uitgekomen op het bekende underground technolabel KK records, gaan nog voor snoeiharde beats en digitaal drumwerk met knipogen naar elektro en techno, scherpe gitaargrooves en neurotische zang. We Are Confused bevat in pure NJ-stijl zelfs nog een stevig politieke statement.

Maar de tweede (r)evolutie staat in schril contrast met die “old sound”. En daar gaan onze voelsprieten pas echt van overeind staan. Wat fijn om plots een luchtige samplehousetrack als het nooit officieel uitgebrachte Serve tegen te komen. Of The Neon Judgement te horen experimenteren met een soort van bigbeat frivoliteit met oosterse accentjes (Turki). Of een mooie balans te vinden tussen techno, softe synths en een fantastische dubbas (Jazzbox). “Eeneemeenee miny moe / should I let you go or no?”, for real??? Hoog tijd dat we heel het stevig onderschatte afscheidsalbum ‘Smack’ uit 2009 nog eens beluisteren.

Dus ja, je krijgt een erg royaal overzicht van “the last years”, als het op studioproductiviteit aankomt. Toffe terugblik jongens. In een mooie vinyl uitgave om het plaatje compleet te maken.

25 september 2023
Johan Giglot