‘The Dream Syndicate: How Did We Find Ourselves Here?’

‘The Dream Syndicate: How Did We Find Ourselves Here?’

Bijzonder nieuws voor de gitaarfijnproevers want vanaf 23 juni kan je via pay-per-view op verschillende streamingdiensten het complete verhaal bezichtigen van The Dream Syndicate. Dan verschijnt ook de veertig-jaar-jubileum-boxset van het debuut ‘The Days Of Wine And Roses’. Later op het jaar volgt wellicht nog de dvd van de docu ‘How Did We Find Ourselves Here?”.

Een serieus huzarenstukje van regisseur en producer Emiel Spoelder om uit het enigszins schaarse en rudimentaire beeldmateriaal, aangevuld met interviews, een werkelijk prachtig tijdsdocument op te stellen van een hoogst creatieve groep als The Dream Syndicate, begin jaren tachtig ontstaan als reactie op de geformatteerde stadionrock vanuit een punkrockvisie en op dit moment nog steeds relevant en actief.

Meer dan een bio is dit het verhaal van een groep, het verhaal van een tijdperk waarin alles drastisch veranderde met de komst van punkrock, new wave en de DIY-beweging, toen alles begin jaren tachtig weer mogelijk bleek, en dat met respect voor de Amerikaanse gitaartraditie. In het prille begin was dat met new wave-collectief Suspects met Kendra Smith als frontvrouw en Steve Wynn als gitarist en songleverancier maar met de komst van gitarist Karl Precoda wisselden Smith en Wynn van rol, Wynn werd zanger en Kendra Smith hanteerde de bas en de twee-akkoordjams (met Velvet Underground als inspiratie) leverden een nieuwe adem op die in recordtempo culmineerde in de opname van het machtige debuut 'The Days Of Wine And Roses'.

En vanaf dan ging alles loos met een groep die surfte langs hoogtes en scheerde langs laagtes, maar die altijd het unieke karakter behield. Van DIY naar megabudgetten voor opvolger 'The Medicine Show', toursupport voor U2 of REM, touren over de hele wereld en weer naar af, zonder label en terug in de DIY-fase voor 'Out Of The Grey' met een verhoogde populariteit in Europa (optredens op Glastonbury en Roskilde) en een tanende belangstelling in thuisland VS, waarbij de groep na ‘Ghost Stories’ in stukken brak in december 1988 om elkaar pas terug te vinden in 2012 met Jason Victor als nieuwe gitarist.

Er was dan eigenlijk sprake van een compleet nieuwe groep, een nieuw elan en een nieuwe adem met nog meer ruimte voor experiment (psychedelica, freejazz, Krautrock) maar altijd binnen dat unieke Dream Syndicate-kader, zoals ze dat tot en met vandaag vantijds succesvol etaleren. Enfin, we vertellen het hier in een notendop, maar de docu brengt een mooi chronologisch en logisch verhaal van de groep die onverdroten en koppig verder ploegt.

Machtig portret van een volstrekt unieke groep, dat een helder beeld toont van hoe het was (de opwinding en de originaliteit van de vroegste dagen) tot wat het geworden is (een vriendenclub die met passie en overgave nog altijd een terechte plek opeisen in het muzikale spectrum). Mooie testimonials van onder meer David Fricke (Rolling Stone Magazine), Chris Robinson (Black Crowes), Ryan Adams, Howie Gelb en producer Sandy Pearlman maken het af.

Regisseur en producer Emiel Spoelder maakte een respect- en gloedvol portret van een unieke groep. Of zoals Steve Wynn toepasselijk afsluit: “The Dream won’t end.”

7 juni 2023
Laurens Leurs