The Day The Music Died - Buddy Holly

Achtergrond

Velen beschouwen het als een soort van "rock-'n-roll light", maar ik luister soms dagenlang naar niets anders. Ze hebben dan ook ongelijk, de mannen die "light!" roepen. Wat weten zijn van de enorme invloed van Buddy Holly op de hedendaagse muziek? Van de vele blow jobs en anale seks backstage? Ook in de jaren vijftig, ja. Ook door de man die die zo lieflijk over trouwpartijtjes zong.

Het is snel gegaan voor Buddy Holly. Veel tieneroptredens, een huwelijk, een nummer één hit en dan, na een extreem succesvolle carrière van amper anderhalf jaar, the day the music died. Het vliegtuigongeluk met Ritchie Valens en The Big Bopper. Op dinsdag 3 februari 2009 alweer vijftig jaar geleden. Holly was tweeëntwintig.

Een hele generatie grote namen stierf die dag en een hele generatie jongeren bleef achter met lege handen. Want eerlijk? Zoveel viel er niet te rapen in die jaren. Zelfs de stratocaster waar Buddy Holly op speelde werd in die tijd als intergalactisch beschouwd. Elvis had zich bekeerd tot suikerzoete ballads en glamour in Las Vegas, de sixties waren nog niet begonnen. En toen ze wel van start gingen werd Buddy Holly initieel vergeten. Of toch bijna.

Vreemd genoeg heb ik zijn muziek pas echt leren kennen door een film. In 'Gummo' springt Chloé Sévigny samen met haar peroxyde-blonde zusjes in slow motion op bed met Everyday op de achtergrond. Hun tepels afgeplakt met zwarte tape. Trash in combinatie met een fris liefdesliedje. Dat kan enkel Harmony Korine verzinnen. Genoeg om flink aan het googlen te slaan.

Zonder Buddy Holly, geen Beatles. De aanstekelijke melodieën, wat simpele teksten, de puurheid ervan. Dat wisten de Beatles zelf ook. Hun letterlijke cover van That'll Be The Day berust niet op toeval. Jaren later beweerden The Fab Four dat zij de rock-'n-roll gered hadden door terug te grijpen naar de vroege rockers en lollipop Elvis links te laten liggen.

Zonder Beatles, geen ... Juist ja. Ook nu nog blijft Holly brandend actueel. Deze maand alleen al kunnen we een cover noteren. M. Ward speelt Rave On op zijn nieuwe plaat. En dat is precies wat Buddy Holly doet: Rave On ... .