The Best Of David Gray

RE:introducing

Even schrikken als je merkt dat ‘White Ladder’ alweer van 1998 dateert. En eigenlijk is er niet zo heel veel veranderd. David Gray maakt nog steeds dezelfde liefdesliedjes, maar dat doet hij al vijfentwintig jaar goed. Misschien niet de moeite om al zijn platen achter elkaar te draaien, maar een (tweede) "Best of", dat kan wel.

Of hij dat meesterwerk – want jawel, ook een album met popsongs kan dat zijn – ooit heeft geëvenaard, laten wij aan uw persoonlijke voorkeur over. Zelf durven we dat in twijfel trekken. Het is immers geen toeval dat van de zestien songs een kwart afkomstig is van ‘White Ladder’. Zelf is hij daarvan blijkbaar niet zo overtuigd, als je merkt dat op de door David Gray zelf samengestelde, tweede cd van de deluxe-edition (die wij niet te horen kregen) geen enkel extra nummer uit de plaat werd opgenomen.

Maar ook nu, zo’n vijfentwintig jaar nadat hij zich aan de muziek waagde, kan hij nog een popsong schrijven. Zo blijkt uit de twee, nooit eerder gereleasede songs op deze compilatie. In Smoke Without Fire klinkt hij even niet als zichzelf, is zijn gruizige, lichthese mannenstem iets gezalfder en ook iets meer "in your face" dan op de andere nummers. De techniek is hij alvast niet verleerd. Want Gray kan wel degelijk zingen. Met Enter Lightly, die andere nieuweling, hebben wij minder op. De stemmenlaagjes doen het voor ons niet echt en de rnb-aanpak al evenmin.

Doe ons dan maar Babylon, (al is het in de US Radio Mix met die wat overbodige, extra strijkers), Sail Away en vooral het nog steeds de juiste snaar rakende Please Forgive Me. Gray was nooit het idool dat een Ed Sheeran dezer dagen wel is, maar kon (en kan), met alle respect voor de eerder genoemde, wel liedjes schrijven. In deze songs zit meer dan voldoende muzikale diepgang.

Mocht je David Gray nog niet kennen, dan is dit een prima inleiding, hoewel wij persoonlijk blijven zweren bij zijn ‘White Ladder’. Hoe dan ook verdient hij het om gehoord te worden, ook aan deze kant van het Kanaal.

Het is met het nodige genoegen dat wij deze plaat hebben beluisterd. En dat zullen we ongetwijfeld blijven doen ook. Knuffelrock? Zo je wil. Van ons mag het in elk geval. Ongetwijfeld uitstekend geschikt om op de achtergrond te draaien bij het volgende (bij voorkeur niet te luidruchtige) familiefeest, maar ook bij een intiem avondje met vrouwlief. En u mag dat gerust melig vinden.

Op 7 december speelt David Gray solo en akoestisch in De Roma. Ongetwijfeld de moeite.