The Acid - 'Acid ep'

Achtergrond

Ze blijven school maken, de jongens en meisjes die met bakken elektronica, diepe bassen en ook veel stilte indringende muziek maken. Na Jamie xx, James Blake, SOHN, Jamie Woon en ongetwijfeld nog vele anderen stak in 2013 ook The Acid de neus aan het venster.

The Acid - 'Acid ep'



Binnenkort verschijnt het debuutalbum ’LIMINAL’ van dit drietal, maar tot dan moeten we het doen met deze ep. Hierop vind je vier nummers, die de band moeten voorstellen waaronder de eerder verschenen single Basic Instinct.

Een derde van dit trio kent u wellicht al langer. De Engelsman Adam Freeland is al aan de slag met breakbeat, house en dub sinds de jaren negentig en bracht remixes uit van tal van grote namen zonder onderscheid te maken tussen genres.

Ook Steve Nalepa is geen nobele onbekende. Deze in Chicago geboren producer, componist, dj en Ableton Live-expert (en meer) was de man achter ‘Flatlands’ (waar ook een remixversie van bestaat) en de vorig jaar verschenen ep ‘Night Bloom’.

Australiër Ry X, tenslotte, creëerde in zijn eentje al heel wat buzz met Berlin nadat hij in 2012 scoorde met Howling  en eerder als Ry Cumming ook al een album uitbracht.

Het drietal vormt als The Acid dus een soort van supergroep en staat klaar om vanuit L.A. de wereld van de elektronische muziek te veroveren. Afgaande op de ep zou dat wel eens kunnen lukken ook. Alles zit verduiveld slim in elkaar en is toegankelijk genoeg voor een breed publiek.

Animal  bijvoorbeeld is een tergend trage, maar meeslepende, wat spookachtige song waarin de falsetzang van Ry X mooi contrasteert met de diepe zoemtonen die langswaaien. De single Basic Instinct  klinkt een pak lichter dankzij het akoestische gitaartje en de harmoniezang. Maar ook hier biedt de elektronica een meerwaarde in de vorm van een hagelbui aan noise naar het einde toe.

In Fame parelen de synths als dikke, vette druppels, terwijl de percussie op de achtergrond zit. De stem is hier vrij storend. Pas in het instrumentale tussenstuk zijn we helemaal mee. Thumbling Lights tenslotte lijkt te ontwaken midden in de jungle. Vreemde dierengeluiden en belletjes weerklinken, een vervelend gezoem cirkelt rond ons hoofd en pas na twee minuten doemen de synths op in een tribale cadans waarover Ry X een tranceverwekkende tekst murmelt.

Veelbelovend, is het adjectief dat ons het meest passend lijkt. Maar u kunt het zelf nagaan op 4 juni wanneer dit trio neerstrijkt in de Botanique of een week later in Paradiso.

20 mei 2014
Marc Alenus