#TanyaDonnellyRules - Throwing Muses - Green (1986)

Deze indie-dame heeft niet het hoogste profiel en is lichtelijk op de achtergrond geraakt, maar ze maakte wel een bijzonder traject door. Van Throwing Muses naar Belly naar solo met nog wat dingen tussendoor.

Het had deze week net zo goed kunnen gaan om die andere Throwing Muse, Kristin Hersh, maar het lot beschikte anders. Hersh is dus voor een andere keer. Tenslotte blijft het enigszins in de familie, want het zijn stiefzussen.

Beginnen we bij het begin met het gelijknamige debuut van Throwing Muses uit 1986. Throwing Muses was toch vooral het vehikel van Kristin Hersh in de beginjaren van de groep. Donelly: “At fifteen, she was already ready to make the demos, the records. When we signed to 4AD (eerste Amerikaanse groep, die tekende bij het Britse label) as teenagers it really locked in my head that this was what I wanted to do.” Maar in het begin lag de productiviteit van Hersh hoog. Als zij twintig songs schreef, dan waren er dat voor Donelly twee.

Green is één van de twee songs op de debuutplaat van de hand van Donelly. En het is tot vandaag een emotionele voor vele redenen. De belangrijkste is dat het ging over haar eerste liefde, die overleed toen ze nog jong waren, en het was de  eerste rauwe uiting daarvan,die in de song terugkeerde: “It’s still hard for me to play.”

Het was tegen het beleid van 4AD-baas Ivo-Watts Russell om een Amerikaanse groep te tekenen. Hij wou hen als een bewaarengel naar een ander label loodsen, maar uiteindelijk oordeelde hij: “I’m not happy with anything I’m receiving so I’m going to sign you myself”, waarbij hij tevens topproducer Gil Norton (Pixies, Echo & the Bunnymen, Triffids) vooruitschoof, hetgeen zeer intimiderend was voor de piepjonge groep. Maar de man stelde hen onmiddellijk op hun gemak want een nerveuze groep is een slechte groep. Donelly: “At the time I remember thinking what an adult presence he was but now I’m looking back I’m thinking ‘What was he? 25?’”