#StuartMurdochKiest - The Sundays - Can’t Be Sure (1990)

Belle And Sebastian, het Schotse gezelschap, presenteert al sinds 1996 fijne muziekjes. Voorman en liedjesschrijver Stuart Murdoch heeft bovendien een uitgesproken muzieksmaak, die we de komende zeven dagen volgaarne toelichten.

Stuart Murdoch leed aan het chronisch vermoeidheidsyndroom en associeert The Sundays daarmee: “De tijd dat ik daaraan leed, als student tussen 1988 en 1995, was ik aan bed gekluisterd. Op de ergste momenten was elke prikkel er één te veel. Ik heb toen zeker een jaar geen muziek gehoord. Toen het langzaam beter werd, was mijn muzieksmaak veranderd. Ik wilde geen harde muziek of dance meer horen, alleen rustige muziek. Het nummer dat ik altijd met die periode associeer, is een liedje dat ik toevallig vanmorgen nog hoorde, Can’t Be Sure van The Sundays. Het was het eerste dat ik hoorde toen ik na die vreselijke periode weer muziek kon verdragen. Voor mij werd het een nummer van hoop en een geruststelling dat het weer beter met me ging en het is nog een pracht van een song ook”

Ook voor ons een belangrijk nummer, want ook aan deze kant van het Kanaal was het liefde op het eerste gehoor, toen op een dag in januari 1989, ene Harriet Wheeler de ether in fladderde met de gevleugelde woorden: "Give me a story and give me a bed / Give me possessions", op een bedje van Smiths-achtige flangergitaren en we waren stante pede verkocht.

En het was geen toeval, want een jaar later viel 'Reading, Writing And Arithmetic' onder de naald. En het was nog straffer: een volledige plaat van het niveau van de debuutsingle. Je proefde het duistere Engeland, maar het miserabele was omgevormd in een soort van teenage angst die deed hunkeren naar mooie dingen, zwevend naar een andere dimensie. Verlegenheid omgetoverd tot kunst.

Het was één van de eerste cd's die we kochten (cd's waren nieuw toen, jongens en meisjes) en in ons exemplaar zit er nog altijd de humo-recensie van ene (fv), die dolverliefd en 'nogal extatisch' orakelde: "The Sundays zijn The Smiths met sex, Cocteau Twins met inhoud, The Sugarcubes zonder gelul, Kate Bush zonder boskabouters en (samenvattend), het beste Britse popgroepje sedert mensenheugnis." Right said Frank.