#StuartMurdochKiest - Smokey Robinson & The Miracles- I Second That Emotion

#StuartMurdochKiest - Smokey Robinson & The Miracles- I Second That Emotion

Belle And Sebastian, het Schotse gezelschap, presenteert al sinds 1996 fijne muziekjes. Voorman en liedjesschrijver Stuart Murdoch heeft bovendien een uitgesproken muzieksmaak, die we de komende zeven dagen volgaarne toelichten.

Uit de snoepjeskast van de sixties. Murdoch: “Dansen is voor mij verbonden aan clubs en discotheken. Daar draaien ze geen hele albums. In de jaren dat ik nog veel uitging, hoorde ik graag Fight The Power van Public Enemy. Daar kan je geweldig op dansen. Of neem For Once In My Life van Stevie Wonder. Met die rare beat en dat ritme. En dan I Second That Emotion van Smokey Robinson! Dat drumritme is niet zo bijzonder, maar die baslijn maakt je helemaal gek. Daar draait het hem om. In de eighties was ik zelf dj in een club in Glasgow genaamd The Wasp Factory, naar het boek van Iain Banks. Dat nam ik toen heel serieus. Daar draaide heel mijn leven om. Ik zag het als mijn taak om bijzondere liedjes te draaien die niemand kende.”

"I second that motion", is een veelgehoorde uitspraak op bijeenkomsten waar het beleid wordt bepaald in Amerika. Dat bedoelde Motown-producer Al Cleveland, toen hij aan het shoppen was met Smokey Robinson. Zoals Robinson zich het herinnert in zijn autobiografie uit 1989, gingen hij en Cleveland in december 1967 naar een warenhuis genaamd Hudson's in Detroit om kerstinkopen te doen. Smokeys vrouw, Claudette was onlangs bevallen van een tweeling die de vroeggeboorte niet overleefde en hij was op zoek naar een cadeau voor haar. Bij de juwelenbalie zocht Smokey parels uit en hij vroeg Robinson wat hij ervan vond. "I second that emotion", was zijn antwoord. En later die middag schreef het paar een lied rond de verkeerd uitgesproken zin. 

Robinson en Cleveland produceerden het nummer. Het werd uitgebracht in oktober 1968 en kwam in december, ongeveer een jaar nadat het was geschreven, in de Amerikaanse Top Veertig terecht. Het nummer was ook een nummer-één-r&b-hit. Robinson en Cleveland schreven ook een derde couplet voor de song, waardoor de lengte opliep tot drie minuten en vijftien seconden. Motown-hoofd Berry Gordy was zich er terdege van bewust dat nummers van langer dan drie minuten vaak niet werden uitgezonden en liet de strofe verwijderen, waardoor het liedje werd teruggebracht tot twee minuten en achtendertig seconden, wat veel beter verteerbaar was voor radioprogrammatoren. 

Robinson vond het prima om het nummer te veranderen, omdat hij enorm veel respect had voor Gordy's oordeel en wilde dat het nummer een hit zou worden. Hij had het gevoel dat hij een verhaal in een lied kon vertellen in de tijd die hem was toegewezen, zelfs onder de drie minuten. In songwriting-kringen wordt deze vaak bestudeerd vanwege het gebruik van secundaire rijmpjes en melodische complexiteit. Smokey Robinson strooide met woorden als "notion" en "devotion" om de titel aan te vullen, terwijl hij verzen rijmde met zinnen als "kisses sweet" en "no repeat". 

De gitaarlijn accentueert ook perfect de zang. Robinson crediteert Berry Gordy voor zijn evolutie in het schrijven van liedjes. Gordy was namelijk songwriter voordat hij Motown oprichtte (hij schreef liedjes voor Jackie Wilson), en hij leerde Robinson ingewikkelde, maar toch toegankelijke liedjes zoals deze te schrijven. 

31 mei 2023
Laurens Leurs