#StonesOmgekeerd - Barrett Strong - Money (That’s What I Want) (1959)

Hij zat al lang in ons systeem en nu is hij er: de verzamelaar met maar liefst dertig vintage originals op één cd: 'Real Stones, A Compilation Of Songs That Have Been Covered By The Rolling Stones', een pareltje op Provogue Records, die het zalige idee ontwikkelden om de rauwe originals te verzamelen. The Stones zijn geen knoeiers en zelfs in de keuze van de covers zijn ze een voorbeeld. Ook wij waden een weekje door de originals, die door The Rolling Stones vereeuwigd werden.

Je zal het maar voor hebben: een song schrijven en die gecoverd zien door The Beatles en The Rolling Stones, in 1964 upcoming en later in het pantheon der groten en jou erkennen ze als songsmid par excellence. Het overkwam Barrett Strong, geboren in Mississippi en vandaag nog steeds genietend van zijn faam.

Money (That’s What I Want) werd geschreven door Berry Gordy, Janie Bradford en Barrett Strong. Een quasi lichtvoetig nummer over liefde voor geld. En geld bracht dit nummer op en hielp Berry Gordy Motown op te bouwen. Gordy startte Tamla Records in 1959 en Money was de achtste single en de eerste die een forse hit werd (nummer drieëntwintig in de Hot 100 and nummer twee in de R&B-charts).

Na een schijnbare flop werd het in 1960 bij de re-release en met betere promotie een hit. Daarna ging Barrett Strong door als songwriter en samen met Norman Whitfield schreef hij onder meer Papa Was A Rollin’ Stone, War en I Heard It Through The Grapevine.

Strong speelde zelf piano op Money (That’s What I Want) (hij was toen slechts achttien) en de timing was interessant, vermits het een hit was in het midden van het Payola-schandaal waarbij dj’s werrden onderzocht naar omkoping bij het vermeend draaien van verdachte nummers. Maar hier ging het om een echte “hit”.

Het eindigde een beetje bitter en Gordiaans, toen Strong (oorspronkelijke als medeschrijver gehonoreerd) door Motown werd “weggeschreven”. Gordy’s advocaten beweerden namelijk dat Strong geen aandeel in het schrijven de song had. Op pensioen blijft Barrett Strong beweren dat hij verantwoordelijk was voor de beroemde pianoriff die het nummer voor het grootste deel beheerst. Hij blijft deze claim volhouden en telt de onbetaalde royalties.