Stan Lee Cole

Achtergrond

Voor we weer met een kater, vetter dan Garfield, de afgevallen naalden van de kerstboom uit ons vast tapijt zitten peuteren en ons nog amper kunnen herinneren welke goede voornemens we op nieuwjaarsnacht weer tegen beter weten in hebben gemaakt, hebben we voor u nog een hele resem eindejaarslijstjes van onze redacteurs en echte would-be BV's.

Wie Stan Lee Cole  nog niet kent verdiend een oorveeg. Begonnen als beatboxer, maakte hij in 2014 furore als eenmansorkest in het programma ‘Scheire En De Schepping’. Als singer-songwriter gaat het hem nog beter voor de wind, want met zijn single Separated  won hij zowaar de eerste prijs bij het ‘International Songwriting Contest’ en gaf hij zo namen als Tom Waits, Suzanne Vega en Nas het nakijken. Speciaal voor daMusic maakte hij zijn reisverslag bekend doorheen het muzikale landschap van 2016.

De beste van het jaar.

1. Kendrik Lamar -’To Pimp A Butterfly’. Kendrik heeft me dit jaar opnieuw de hiphop laten herontdekken. En via hem ook Asap Rocky, Drake en Action Bronson. Ik luisterde in mijn jeugd heel veel naar hiphop, maar was het een beetje verleerd. 2015 was een groot jaar voor hiphop, en ik ben helemaal mee! Slongs en Tourist hebben dit jaar de deur opengezet en er staat een hele generatie Belgische hiphop klaar om de natie te veroveren. Hopelijk wordt de scene in België even bruisend en divers als die van Nederland.
    
2. Mura Masa - ‘Someday Somewhere’. Toen ik hoorde dat deze kerel nog maar negentien jaar oud was, dacht ik dat ik maar beter kon stoppen met muziek maken!  Zijn producties zijn ongelooflijk uitgepuurd, en "In your face"; om jaloers op te worden. Ik houd van zijn warme, organische en analoge sounds en uitgepuurde beats. Deze jongen heeft – in mijn ogen - een gouden smaak.
    
3. Max Richter - ‘From Sleep’. In 2015, sinds lang, ook de klassieke muziek terug gevonden.  Max Richter is een Duitse componist, die muziek maakt voor series ( 'The Leftovers' ), maar ook voor film. Ikzelf heb ook ambities in die richting en Max is een groot voorbeeld voor mij.  Zijn composities zijn zo puur en mooi. Hij kan emoties oproepen als geen ander. Heel minimalistisch; dat is een wederkerend fenomeen in mijn smaak. Ik vind het altijd beter als het minder is. Sorry Shubert. 
    
4. Björk - ‘Vulnicura’. Björk is een vaste waarde in mijn muziekcatalogus en ik volg haar al sinds Army Of Me. Ik vind niet al haar platen even geslaagd, maar dit is een toppertje! Ze blijft zoeken en evolueren zoals weinig artiesten dat doen. En dat bewonder ik enorm. Bij Björk voel je altijd dat er veel passie en werk in gegaan is. In dit album ook weer: heel uitgepuurd. Perfectionisme bijna, prachtige violenpop met microscopische beats.
    
5. SOPHIE - ‘Product’. Dit is redelijk recent. Ook weer een heel jonge Uk producer. Maar wat een sound! ( ik overweeg wederom op pensioen te gaan ) Toegegeven , het is niet voor iedereen, maar als je van elektronische produkties houdt, moet je dit eens beluisteren... Toen ik dit voor de eerste keer hoorde, dacht ik bij elk nummer: ” Nu komt er nog iets bij, valt er een beat in, of een bas", maar dat gebeurde niet en besefte ik: ’’Dit is het? Wauw fantastisch!". Hele frisse, uitgepuurde elektronica, met heel veel lef gemaakt. Powerelektronica. Niet voor watjes. Lemonade is mijn favoriete track. Luid afspelen is een must. “Micro Bangers”,  zo noem ik het.

(En moest het nu een top 10 zijn: Tame Impala - 'Currents'// Patrick Watson - 'Love Songs For Robots' // Jarryd James - 'Jarryd James ep'// Jamie XX - 'In Colour'// Chet Faker & Marcus Marr - 'Work ep')

Amai, dat kon beter!

Roisin Murphy in de AB was niet wat ik er van verwacht had. Ze wou vooral wat kostuums laten zien en vooral geen hits spelen. Om de drie minuten ging ze af, terwijl haar band wat muzak ten berde bracht, om tien minuten later weer terug op te komen in een volledig ander, raar kostuum. Ik bewonder Roisin wel als artieste en houd van haar attitude , maar het is toch een beetje "give and take" en tussen de kunst door moet je je publiek af en toe toch eens geven wat het wil.

Er zijn dit jaar ook heel wat Mia-covers de revue gepasseerd, de ene al wansmakelijker dan de andere. (bedankt Radio 1). Ik heb er zelf ook nog één in het Engels ontdekt waar ik het bestaan niet van afwist en waar, raar genoeg, de artiest in kwestie geen gevangenisstraf voor heeft moeten uitzitten. Luc valt niet te coveren. Omdat hij uniek was.  Niemand zingt als Vos, draagt dezelfde weemoed in zijn stem of heeft het leven geleefd zoals hij het leefde,.... Blijf er dus af ! Tenzij je Arno bent .

Mocht ik de tijd kunnen terugspoelen

De tijd terugspoelen hoeft gelukkig niet. Een carrière in de muziek duurt tegenwoordig zestig jaar of meer. Allez, tenminste toch voor degenen die er al inzaten voor de Napster-crisis... En zo heb ik dus bijna al mijn jeugdidolen al live kunnen zien spelen. Prince, Public Enemy, Peter Gabriel, Grace Jones, Tom Waits, Randy Newman...Behalve Mozart dan. Maar laat ons vooral vooruit kijken.

U hebt deze toch gezien?

Bij Vantilt met mijn dochter, een moment dat ik nooit zal vergeten.

Dit jaar ook voor het eerst in mijn leven iets op MNM mogen doen...

Straf live

The Howling op Pukkelpop was fantastisch! En ook STUFF. daar staan bewonderen... Maar het concert van het jaar was toch wel de gelegenheidsband van Chantal Acda in De Studio in Antwerpen. Dat was magistraal!  Met  Alan Gevaert (dEUS), Gaetan Vandewoude( Isbells ), Gregory Frateur (Dez Mona ), Pieter Van Dessel( Marble Sounds ) ,Simon Lenski (DAAU)...  All Star Band. En dat was een eenmalig concert, dus eentje om te koetseren.

Ik voorzie voor 2016

Ik ben met producer Frank Duchéne aan nieuwe nummers aan het werken. Het word een reeks ep’s die ik wil lanceren het komende jaar. Later meer daarover!

Ik vind het ook altijd interessant om samenwerkingen te doen, Diamantairs, Modek, kRaMeR,... Er staan wat dingen op stapel...

Coming up

Ik heb net een supporttour gedaan voor Roosbeef. Dat was heel leuk. En hoewel zij het best goed doet op Radio 1, blijft het hard werken om in België voet aan grond te krijgen. Dat geldt trouwens voor elke Belgische band. Ze is een gezond zotte madam en ik houd enorm van haar surrealistische teksten en de wereld die ze oproept. Ik wens Roosbeef en haar band alle succes toe.