Spaanstalige progrock (1): Albatros
Achtergrond
De Spaanse progrock heeft nooit dezelfde status bereikt als pakweg de RPI of Rock Progressivo Italiano. Met ‘Ursus’ van Albatros – een kwintet uit de regio van Barcelona – gaat dat niet meteen veranderen, al zijn hun zuiderse charmes soms onweerstaanbaar.
Tijdens de Nederlandse Opstand brak in Mechelen en Antwerpen de Spaanse Furie uit: muitende soldaten van koning Filips II gingen plunderend en brandstichtend tekeer. De naam kwam van de furiën, wraakgodinnen uit de klassieke mythologie.
Bij het beluisteren van ‘Ursus’, het tweede album van de Spaanse band Albatros, was dat wat spontaan in ons opkwam. Zij brengen lichtjes psychedelische progrock waarbij de nadruk eerder op de rock ligt. De helft van de tijd gaat men als een woedende furie tekeer, aangevoerd door een hitsige gitaar.
De Spaanse zang benadrukt het furieuze karakter maar is tegelijk de zwakke schakel. Albatros moet het eerder van een rokende uitvoering dan van uitgekiende composities hebben, en het zijn vooral de zanglijnen die verbeelding missen.
Deze albatros heeft zich iets te hoog bij de zon gewaagd en zijn lange vleugels verbrand. Ironisch genoeg is het Icaro dat met zijn psychedelische albatrosklanken de verbeelding van de luisteraar het meest aanspreekt. Leuk zijn ook de Arabisch-Andalusische invloeden in Planeta Prohibido.
'Ursus’ van Albatros is verschenen bij Musea Records.
28 juli 2011