#Soulherberg - Afrika Bambaataa & Soulsonic Force - Planet Rock (1982)

#Soulherberg - Afrika Bambaataa & Soulsonic Force - Planet Rock (1982)

Af en toe moet je de platenkast eens herschikken en wij kwamen zo tot stilstand bij de afdeling van de zielenknijpers, de groepen die het woord "Soul" in de groepsnaam herbergen. Dus verblijven we zomaar een weekje in de boeiende afdeling van de zielsverwanten.

Een fuiffavoriet uit onze studententijd. Eén van de vroegste rapsingles, die de hitlijst haalden (de derde na Rapper’s Delight van The Sugarhill Gang in 1979 en The Breaks van Kurtis Blow in 1980). Maar deze was nog een geval apart, want naast de rap, was er ook opvallend veel ruimte voor synths en elektronica, elementen die de aanzet gaven voor de definitieve doorbraak van de hiphop.

Bambaataa (echte naam Kevin Donovan, maar zeg nu zelf: Kevin Donovan & Soulsonic Force, dat bekt niet) was een New Yorkse dj met een encyclopedische kennis van muziek. En één van de vaste items in zijn dj-set was Trans-Europe Express van Kraftwerk. Zijn labelbaas bij Tommy Boy Records, Tom Silverman pushte hem dan ook om dit ook in zijn eigen werk te integreren: "I thought it would be a great idea to use those rhythms and that kind of a sound in a black record, so Bambaataa and I went into the studio with Arthur Baker as the producer. We needed a guy to put synthesizers down, and somebody recommended John Robie, who had a danceable rock record out on this disco deejay service. He came over and we went into Intergalactic Studio, which, for $35 an hour, included a Neve board, a Fairlight, a Memorymoog, and a Roland TR-808. That was pretty much all we used. We had these giant orchestra hits in the tune, played in polyphony to make them sound even bigger. They were stock sounds from one of the Fairlight disks. Today, those chords are still the basis for samples on about fifty other records!".

Het nummer piekte op nummer achtenveertig van de Billboard Hot 100. Arthur Baker, de producer, gebruikte dezelfde muzikale elementen die hij ook in een ander project hanteerde: Walking On Sunshine van Eddy Grant. Op twelve inch uitgebracht, werden er van Planet Rock zevenhonderdduizend exemplaren verkocht, één van de bestsellers in dat format.

Zeer populair in New York, maar daarbuiten durfden de meeste radiostations het niet aan. Behalve elementen uit Trans-Europe Express bevatte het ook stukken uit Numbers van Kraftwerk alsook syntharrangementen uit Theme From For a Few Dollars More, een cover van de Ennio Morricone-song door Babe Ruth. Bambaataa over de Kraftwerkinvloeden: "I don't think they even knew how big they were among the black masses back in '77 when they came out with 'Trans Europe Express.' When that came out I thought that was one of the best and weirdest damn records I ever heard in my life... That's an amazing group to see – just to see what computers and all that can do."

Kraftwerk was initieel niet zo in de wolken met al deze onverwachte belangstelling. Ze stelden een procedure in tegen Tommy Boy Records, omdat de samples zonder toestemming werden gebuikt. Het uiteindelijke vonnis leverde hen een dollar per verkocht exemplaar op, waardoor het label een hogere prijs voor de single vroeg om het verlies te compenseren. Uiteindelijke zorgde het voor Kraftwerk voor de doorbraak tot een nieuw publiek. Iets dat, tot nader order, nog steeds wordt voortgezet door founding father of - in schoon Duits - Gründer Ralf Hutter.

20 december 2020
Patrick Van Gestel