#SonischGlaswerk - Gary Numan - We Are Glass (1980)

Glas, een vreemde substantie, als je er over nadenkt en voor sommigen onder ons een leuk onderwerp voor een liedje.

Altijd een vreemde eend in de muzikale bijt geweest, Gary Numan, maar wel verantwoordelijk voor een lange carrière die tot nader order nog altijd duurt en die een rist ijzersterke singles opleverde. We Are Glass’ niet mag onbreken.

We Are Glass was een non-lp-single uit mei 1980, hoewel het anticipeerde op het ontwerpmotief van het 'Telekon'-album dat in september van 1980 verscheen. Numan had 'The Pleasure Principle' van alle gitaren gezuiverd voor een meer homogeen geluid, dat enigszins slaapverwekkend overkwam bij de critici. Gelukkig kwam hij tot dezelfde conclusies en zorgde ervoor dat hij gitaren meebracht voor een volgende zet. 

Deze single had alleen maar een eindeloos aangename urgentie, die veel interessanter was dan 'The Pleasure Principle'. Gefaseerde drums leiden regelrecht naar een motorisch geraas van ritmegitaren en synths, die er overheen soleren, terwijl Numan diep in de Krautrock-gebruikershandleiding dook om dit nummer precies de juiste hint van La Düsseldorf te geven. 

De effecten hadden een langzamer tempo. Numan gebruikte nog steeds handclaps voor de pakkende percussieve hooks uit die periode en de dalende, gekartelde gitaarriffs droegen allemaal bij aan het onophoudelijke voorwaartse momentum van het nummer.

Even in de marge, maar leuk om weten: de B-kant was iets unieks, de eerste cover door Gary Numan. En op een ongebruikelijke manier was dit helemaal geen rocknummer. Hij greep terug naar Erik Satie's 'Trois Gymnopédies [Eerste deel]' om toe te geven aan zijn voorliefde voor een prachtige melodie, zoals belichaamd door het honderdentwee jaar oude lied van de proto-ambient-componist. In 1980. Satie-eske muziek zat in de ether, aangezien Japan later dat jaar de Satie-met-zang Nightporter op 'Gentlemen Take Polaroids' zou zetten.

Het arrangement hier was veel uitgebreider dan de minimale piano van Satie met bas, gitaar en de gebruikelijke aanvulling van synths om het arrangement te vervolledigen. De cover maakte deel uit van een grote verandering, toen Numan afstapte van riffrock naar iets kristallijners in melodieuze schoonheid. Een eigenschap, die zich zou manifesteren op 'Telekon', dat op de hielen zou volgen van deze single.

Het frappante aan deze single was dat hij nooit in de Verenigde Staten is uitgebracht. Zelfs toen US Atco de volgende niet-lp-single van Numan, I Die, You Die – augustus 1980, in de startvolgorde van de Amerikaanse versie van 'Telekon' inruilde voor het ongebruikelijk Sleep By Windows.