#Sly&Robbie - Grace Jones - Pull Up To The Bumper (1981)

We waren al langer van plan om een week in te zoomen op de wonderlijke output van Sly & Robbie, die een behoorlijk indrukwekkend adresboekje moeten gehad hebben. Maar we werden ingehaald door de brutale realiteit, toen eind 2021 bleek dat ene Robert Warren Dale (Robbie) Shakespeare (Kingston, 27 september 1953 – Miami (Florida), 8 december 2021) niet meer tot de levenden behoort.

"Pour la Grace", zoals Allez Allez zou zeggen in African Queen. Dé locatie voor de ritmetandem Sly & Robbie was  de Compass Point Studio van Chris Blackwell op de Bahamas en het was ook daar dat ze Grace Jones naar international sterrendom lanceerden. Robbie Shakespeare: “Compass Point was the sweetest environment for a musician because the place is so fucking boring that you have nothing else to do but work. You don’t know anyone there and you only know the studio, so you get the work done.”

Grace Jones was gestart als model en disco-starlet, maar eind jaren zeventig ontpopte ze zich tot het fenomeen dat ze nog steeds is. Vooral meesterstukken 'Warm Leatherette' (1980) en 'Nightclubbing' (1981) blijven tot de verbeelding spreken, waarbij ze zich nummers van pakweg Tom Petty, Iggy Pop, Vanda & Young, Bill Withers of Astor Piazollo helemaal eigen maakt in een volstrekt unieke mix van reggae, rock, new wave en camp.

Haar compleet coole persona blijft ongrijpbaar edoch flamboyant. Niet al haar werk heeft dat ongrijpbare van de twee eerder genoemde platen, maar ze blijft altijd interessant en dat tweetal zijn mijlpalen en meer dan lichtelijk onderschat. Wij draaien ze nu met enige regelmaat bijna veertig jaar op het pickupken en ze blijven raadselachtig straf.

En het is geen toeval dat Sly & Robbie er een hoofdrol spelen, letterlijk en figuurlijk. Uit 1981, maar klinkt nog altijd als van vandaag en morgen.