#SlideAlong - Muddy Waters - I Can’t Be Satisfied (1948)

We kregen de bottleneck niet van de vinger af en dus sliden we nog een weekje door.

Laten we de slide-veertiendaagse afsluiten met de "real deal" en tevens de oudste inzending van het lot.

Muddy Waters was de blues ten voeten uit met Chicago blues waarin een slide even evident was als een beer die zijn gevoeg doet in het bos. Eén van de bijzonderste slidepartijen is deze I Can’t Be Satisfied, hetgeen destijds ook Brian Jones van The Stones was opgevallen, die het de groep binnensmokkelde als cover op ‘The Rolling Stones No.2’ uit 1965.

I Can't Be Satisfied is een bluesnummer geschreven door Muddy Waters en meermaals door hem opgenomen. McKinley Morganfield, die zichzelf nog geen Muddy Waters noemt, nam het voor het eerst op 31 augustus 1941 op in een plantage in Stovall, Mississippi met folklore-veldwerkers Alan Lomax en John Work voor het geluidsarchief 'American Folk Song' in de Library Of Congress. Het nummer kreeg toen als titel I Be’s Troubled. 

Deze opname komt in januari 1943 terecht op een set van zes albums: 'Folk Music Of The United States' (Disc IV: 'Afro-American Blues And Game Songs'). Het nummer is een blues van twaalf maten die Muddy Waters alleen vertolkt, zichzelf begeleidend op akoestische gitaar in de Delta-bluesstijl van zijn bluesidolen Son House en Robert Johnson.

Op de finale versie uit 1948 speelt hij het nummer op bottleneck op een elektrische gitaar, waardoor een mix ontstond van zuidelijke countryblues en stedelijke stijl, wat zijn handelsmerk zou worden. Platenbaas Leonard Chess stelt deze innovatie oorspronkelijk niet op prijs in tegenstelling tot Evelyn Aron, die meteen potentieel zag. Het succes van de plaat zal Chess bewijzen dat er een markt is voor deze stijl van elektrische Delta-blues. 

I Can't Be Satisfied, I Feel Like Going Home, en Muddy's gepubliceerde opnames vormden de basis voor zijn lange heerschappij in de Chicago bluesscene en dragen ook bij aan de basis van Chess Records als hét Chicago Blues-label. “De blues had een baby en ze noemden hem rock-'n-roll”, zou Muddy Waters op 'Hard Again' uit 1977 zingen.