Sjock 2018: de pollen uit de grond

Voorbeschouwing

Eigenlijk is het een beetje met schaamrood op de wangen dat wij moeten toegeven nog nooit verslag te hebben uitgebracht van Sjock festival. Maar daar brengen we dit weekend dus verandering in. Hieronder vindt u alvast vijf bands, waar wij specifiek naar uitkijken.

Sjock 2018: de pollen uit de grond

 

Als er één band is, die je niet mag missen op Sjock, is dat toch wel The Bronx. Vreemd genoeg komt dit gezelschap niet uit New York, maar uit Los Angeles waar ze al sinds 2002 hommeles maken. En zoals wel vaker bij punk- en hardcorebands, is het ook hier de frontman, die met de meeste aandacht gaat lopen. Matt Caughtran heeft er ook het lijf voor; een lijf dat hij trouwens graag in de strijd gooit door het publiek in te duiken en de fans zo mogelijk nog meer op te jutten. Vorig jaar nog brachten ze hun vijfde album uit, voor het eerst met een titel ('V'). Nog een interessante voetnoot is dat deze band een alter ego heeft. Maar op Sjock zal dat slechts bijzaak zijn, want daar zijn ze om de graspollen uit de grond te spelen. (vrijdag, Main Stage, 21u15)

 

 

Wakker worden doen we op zaterdagmiddag met Shotgun Sawyer uit Auburn, California. Dit jonge, Amerikaanse trio klinkt authentiek en tegelijkertijd ook modern. De invloeden variëren van oude bluesmeesters als Muddy Waters en Howlin' Wolf over de hardrock en metal van Led Zeppelin en Black Sabbath tot de grunge van Soundgarden en Nirvana. Shotgun Sawyer is vooral live een aanrader; zeer energieke optredens en een stortvloed van aanstekelijke riffs. De eerste Europese tour is alvast een succes met als kers op de taart hun aanwezigheid op een hele rits festivals. En Sjock is één van de laatste op die toer. (zaterdag, Main Stage 12u30)

 

 

Violen en banjo's lijken dan op het eerste gezicht vreemde vogels met snaren op een festival als Sjock, er is geen ander festival waar Hackensaw Boys beter thuishoren. Want het is dan wel geënt op de Amerikaanse folktraditie, de energie en de power waarmee deze jongens hun instrumenten en de toeschouwers teisteren is wijd en zijd gevierd en/of gevreesd. Dat ze uit het zuiden van de VS komen zal uiteraard geen verrassing zijn; dat ze de punk zo'n warm hart toedragen misschien wel. Maak je klaar voor een feestje dat al sinds eind vorige eeuw aan de gang is en met plezier zal verder worden gezet in Lille. (zaterdag, At The Titty Twister, 18u50)

 

 

Afsluiter op de Newcomer Stage op zondag is Blackup, een Gents combo bestaande uit ervaren muzikanten, die een wilde mengelmoes brengen van punk, garagerock en pure rock-'n-roll. Stilzitten is bij dit soort muziek volledig uit den boze. Elk van de bandleden verdiende al de sporen in de muziekwereld bij bands als Fifty Foot Combo, Thee Andrew Surfers, Crites, The Feather en The Ewings. Met Fifty Foot Combo stond Steven Gillis eerder al eens op Sjock, maar met zijn eigen Blackup is het eerste keer. En we zullen het geweten hebben. (zondag, Newcomer Stage, 19h05)

 

 

Het Amerikaanse Descendents is afkomstig uit Manhattan Beach, Californië. De band bestaat al sinds 1977. Constanten in het verhaal zijn sinds het prille begin drummer Bill Stevenson en zanger Milo Aukerman. Bij ons zijn ze misschien minder bekend, maar dit is zonder twijfel een grote speler in de hardcore- en punkscene van Los Angeles. Milo Aukerman (wiens karakteristieke hoofd op meerdere Descendents-albums prijkt) poogde jarenlang een studie/doctoraat als chemicus met het leven in een punkband te combineren, maar dat lukte niet altijd even goed, wat ook zijn invloed had op de band. Gelukkig besloot de man midden 2016 zijn wetenschappelijke carrière bij Dupont op te geven en zich volledig toe te spitsen op Descendents, sindsdien hebben we ‘Hypercaffium Spazzinate’ , het zevende album van de band mogen verwelkomen en een anti-Trump-single vlak nadat de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezing bekend werd. En nu zijn ze afsluiter op Sjock.

 

 

Tickets kopen kan nog even en wel op dit webadres.

4 juli 2018
Bert Gysemans