Sister May - The Floater

Het eerste album van deze band zal openen met dit nummer en dat heeft zo zijn reden.

Ten eerste is The Floater de perfecte opener. Al van bij de intro raak je geïntrigeerd. Een gitaarloopje en wat elektronica krijgen al snel gezelschap van de vervormde stem van Bert Goethals. Even lijkt de track zo verder te gaan, maar na vijftig seconden rijt een splijtende gitaar de song aan stukken. De opbouw gaat verder als de bas en de drums erbij komen, maar dan wordt er weer ingehouden. Het vuur blijft wel branden, maar de vlammen laaien pas opnieuw echt hoog op tijdens de laatste dikke minuut. Wat een dijk van een nummer!

Ten tweede is dit één van de nummers die Sister May een platendeal opleverde voor de vinyl release van het debuutalbum bij het Nederlandse Lay Bare Recordings. Het is dan ook één van de drie nummers op de plaat die onder handen werden genomen door Matt Mcjunkins van A Perfect Circle en Puscifer.

Wat ook altijd leuk is aan deze band, is dat ze geen leeghoofdige rocknummers maken en weg blijven van alle clichés van het metalgenre. Ze spelen ook geen pure metal, maar een hybride vorm met ook invloeden van wave en industrial rock. Gevraagd waarover het gaat, zegt Goethals: "The Floater is een nummer over zingeving. Over een gebrek aan zingeving of een nood aan zingeving. Jammer genoeg relevante thema’s in onze westerse maatschappij. Hoop koesteren om het licht te zien. Verlangend naar sturing en verlichting. Op zoektocht naar het pad, het juiste pad. Zoekend naar de juiste richting, in de duisternis."

Debuutplaat 'Undecided Behaviour' wordt op 29 september voorgesteld in samenwerking met het wilde westen/De Kreun.

Foto: Karim Hamid