#SchoolStart - The Ramones - Rock 'N' Roll High School (1981)

Net september en de boekentasjes en brooddoosjes zijn - hopelijk - weer netjes gevuld. Zeven songs over het wel en wee van het schoolgaan.

Als begin jaren tachtig de schoolbel weerklonk op het Koninklijk Atheneum in Maaseik, speelden we altijd nog een paar maten luchtgitaar, terwijl we de eerste zinnen van Rock ‘N’ Roll High School van The Ramones declameerden. De schoolbel was dan ook quasi-identiek qua klank.

The Ramones schreven dit nummer voor de overigens zeer matige film 'Rock 'N' Roll High School', die gaat over een student die een rockopstand leidt tegen het schoolbestuur. In de film schrijft de student, Riff Randell (gespeeld door PJ Soles), het nummer in de songwritingklas (op de één of andere manier bood deze school, die ze zo verstikkend vond, een songwritingklas aan en een middel voor haar om een ​​professionele demo uit te werken) en speelt het voor aan haar klasgenoten tijdens de gymles. Vastbesloten om het lied naar haar favoriete band, The Ramones, te brengen, wordt ze gedwarsboomd door de directeur en organiseert ze een protest als vergelding, waarbij ze samen met medestudenten de school overneemt. In de slotscène leidt ze de studenten schijnbaar de overgave van de school in, maar stelt ze vervolgens The Ramones voor, die zich bij hen hebben gevoegd om het lied te spelen. Terwijl ze spelen blaast Riff het gebouw op, terwijl de met afschuw vervulde leraren toekijken.

De film is campy in de traditie van 'Animal House' en vatte de punkhouding van rebellie met een hoop humor. Hij werd in eigen beheer uitgebracht. Dus het was nooit groot aan de kassa, maar 'Rock 'N' Roll High School' kreeg een uitstekende recensie van de invloedrijke filmcritici Siskel & Ebert en had al snel een cultstatus. 'Rock 'N' Roll High School'-regisseur Allan Arkush was een grote fan van The Ramones en drong erop aan om van hen de band in de film te maken. Toen hij de manager van de band, Danny Fields, ontmoette, speelde Arkush hem het verhaal van de band, die speelt terwijl de school ontploft, door. Fields was verkocht.

Het nummer is een terugkeer naar hits uit de jaren vijftig en zestig over gek doen met meisjes en auto's. Ronny & The Daytonas zongen bijvoorbeeld over de Pontiac GTO in GTO in 1964, "Don't know much about history", zingt Sam Cooke in Wonderful World uit 1960. Een groot deel van de punkrock van Ramones werd beïnvloed door vroege rock-'n-roll. Ze namen dit nummer voor het eerst op met producer Ed Stasium, die aan het roer stond van het vorige album 'Road To Ruin'. De band begon kort daarna met Phil Spector te werken en die "remixte" het nummer voor de film. 

Dit is de versie, die als single is uitgebracht en op de soundtrack van de film werd opgenomen. Toen Spector 'End Of The Century' produceerde, liet hij hen een nieuwe versie opnemen, gebruik makend van zijn "wall of sound"-techniek. Terwijl het origineel begint met acht seconden drums, begint deze vertolking met de geluiden van studenten op school, een schoolbel en een aanhoudende gitaarnoot, gespeeld door Johnny Ramone. Die noot werd legendarisch, toen er verhalen werden verteld over Spector, die Johnny het acht uur lang keer op keer liet spelen. Toen Johnny naar buiten liep, beval Spector hem weer naar binnen te komen. Johnny antwoordde: "Wat ga je doen? Me neerschieten?" (die woordenwisseling is vastgelegd op tape). Er wordt vaak gezegd dat Spector op dit punt of op een ander punt in de sessie met een pistool zwaaide, maar Marky Ramone vertelt ons dat dit overdreven is. Spector droeg een pistool maar bedreigde hen er nooit mee.