#SchoolStart - Elton John - ‘Teacher I Need You (1973)

Net september en de boekentasjes en brooddoosjes zijn - hopelijk - weer netjes gevuld. Zeven songs over het wel en wee van het schoolgaan.

Hij is ongeveer klaar met live afscheid nemen, onze piano-bard. En in zijn immense backcatalogue is natuurlijk ook een schoolhymne terug te vinden.

Teacher I Need You is een nummer geschreven samen met vaste schrijfpartner, songwriter Bernie Taupin. Het werd voor het eerst uitgebracht op het album 'Don't Shoot Me I'm Only The Piano Player' uit 1973. De tekst gaat over de verliefdheid van een schooljongen voor zijn leraar en de muziek roept het geluid op van liedjes uit de jaren vijftig en zestig. Hoewel het nummer nooit als single is uitgebracht, was het populair op albumgeoriënteerde rockradiostations.

Allmusic-criticus Donald A. Guarisco merkte op dat de "geestige, inzichtelijke" tekst de interesse van de luisteraar vasthield door "deze te vullen met details die de hormonale verliefdheid van de jongen tot leven brengen", zoals de regels:  “It’s a natural achievement / Conquering my homework / With her image pounding in my brain”. Guarisco prees ook de manier waarop de teksten de "geloofwaardige frustratie" van de jongen over zijn hachelijke situatie weergeven.  

Net als een aantal andere nummers, geschreven door Taupin en Elton John, verwijzen de teksten naar Amerikaanse filmsterren, in dit geval John Wayne en Errol Flynn. De protagonist merkt op dat hij Wayne en Flynn imiteert, maar helaas voor hem "betekent het niets". Het nummer wordt omschreven als een "retro-rocker". Elton John heeft verklaard dat de zang op het nummer was geïnspireerd door Bobby Vee, een tieneridool uit de jaren vijftig en zestig.

Biograaf Elizabeth J. Rosenthal omschrijft het nummer als "een vrolijk uptempo-nummer" en prijst de "glanzende harmonieën". De track begint met een reeks triolen, die op de piano worden gespeeld, een muzikaal motief dat John vaak gebruikt. Het pianospel van John met snelle akkoordwisselingen doet denken aan Jerry Lee Lewis. 

Stephen Holden, criticus van Rolling Stone , merkte op dat het nummer "hetzelfde standaard drijfvermogen heeft als Crocodile Rock en dezelfde speelse houding ten opzichte van een semi-mythisch verleden."