Scarlet's Well - 'Magic (Selections From 1999-2010)'

Het Britse Scarlet’s Well bestond gedurende een dik decennium naast founding father Big (The Monochrome Set) uit niet minder dan tien verschillende frontzangers en zangeressen en een leger muzikale collaborateurs. Telkens bewust een andere cast met veel vrijheid. Meer als een soort van sekte met bizarre creatieve ideeën en conceptuele, filmische en obscure thema’s. Maar tegelijkertijd ook met muziek die een absurde variatie in stijlen bevat en meer om sfeer dan om inhoud draait. Excentrieke muziek voor excentriekelingen, dandy’s, oma’s, koorknapen, mariniers,... als de vakliteratuur gelijk zou krijgen.

Hoog tijd dus om eens terug te blikken op wat was (en nooit meer zal zijn) en de zeven langspelers in een eerste verzamelaar samen te vatten. En gezien bovenstaande melding van diversiteit, weet u dat het moeilijk is om zowel een compilatie uit het brede oeuvre van Scarlet’s Well te filteren als ook om daar een zinnige synthese over te schrijven. Met excuses voor de paraplutrekkerij.

Het gaat hem in feite vooral om fun, om muziek voor de muziek. En daar hoef je geen verdere betekenis achter te zoeken. Verder lijkt dit verhaal ook complexer dan het is. Bij basis en machte gaat het hier vooral om met wat tierlantijntjes opgesmukte gitaarpopsongs. Ondanks weliswaar vreemde verhalende teksten of titels (Isle Of The Blue Flowers, Lord Fishgarlic’s Last Expedition, The Ballad Of Johnny Freak), klinken die niet overdreven gecompliceerd of overdadig. Een sambaritme dat dit blauwgebloemde eiland omkadert en enig dartel fluitspel erbij om de tropische temperatuur verder nog wat op te drijven. Een paar fonkelende synthesizers onder de zoetgevoosde opener Sweetmeat. En in Black Tulip Wings gaat diezelfde harmonica in mooi zwierig duet met de piano. Leuk. Opgewekt. Eerder speeltjes dan muzikale complexiteiten.

En soms mag de humor en de gezapigheid zelfs voluit gaan. The Captain’s Song is een heus zwalpend zeemanslied. “Row the boat ashore / Tie him up above”, dat soort hey ho-teksten. Met een Duitstalige crew die tussentijds en in volle musical-style voor extra aanmoediging zorgt. En Dark Dreams Aboard The Hesperus wordt op heerlijk folky manier voortgestuwd door een melancholische trekzak.

Het lijkt dus wel dat de reputatie van Scarlet’s Well de muziek wat is voorbijgestreefd. Want ‘Magic’ is een frisse, dartele popplaat met veel leuke lenteliedjes en fantasieverhaaltjes. Goed voor een uurtje toffe, vrolijke muziek. Zonder verder verhaal. Misschien extra voorzienig voor fans van pakweg Belle & Sebastian.